Vanuit het bestuur #35.2

Lieve Van Slaggers, Op het moment van schrijven zit ik te ontbijten met Eli en kijken we terug op een geslaagde cantus die gisteravond heeft plaatsgevonden. Met onze brakke koppen hebben we vanmiddag een vergadering met de RvA, want dat moet ook gebeuren natuurlijk. Lekker veelzijdig. Zo kan ik mijn bestuursjaar tot nu toe wel samenvatten. Ik ben begonnen als secretaris en dat vond ik hartstikke leuk om te doen, op notuleren op de ALV na. Pfoeh, wat een werk is dat, haha (succes Sjoerd). We zijn al weer ruim 5 maanden op weg, 2020 staat voor de deur. Ondanks dat het cliché klinkt, ga ik het toch zeggen: de tijd vliegt voorbij. Ik had mijn bestuurstaken net allemaal onder de knie, tot dat ik van bestuursfunctie ging wisselen en er nieuwe uitdagingen om de hoek kwamen kijken. Helaas heeft Amalia moeten stoppen met haar bestuursfunctie, waardoor ik ben doorgeschoven naar de functie van teamcoördinator. Een spannende en hele leuke nieuwe start binnen mijn bestuursjaar. Ik vind het een eer om mijn best te mogen doen voor alle 48 teams binnen onze mooie vereniging. De afgelopen aantal dinsdagen heb ik dan ook als teamcoördinator in Hal 1 en Hal 2 van Olympos mogen vertoeven, en dit was heel erg leuk. Van poule A tot en met poule H, ik geniet van alle wedstrijden. Het enthousiasme is overal terug te vinden, overwinningen worden levendig gevierd en de aanmoedigingskreten vanaf de zijlijn en in het veld blazen keer op keer nieuw leven in het veld. Vervolgens sluiten we af met een biertje (of twee) en een potje mexx in het Sportcafé, om overwinningen te vieren en tegenslagen te vergeten. Naast de dinsdagavonden zijn er nog een heleboel andere leuke dingen om naar terug te blikken in deze tweede bestuurscolumn. Zo hebben wij in november onze constitutieborrel gehouden. Dit was een groot succes, al kan ik me er zelf niet alles meer van herinneren. Tijdens deze borrel hebben oud Van Slag besturen en besturen van andere studentensportverenigingen ons gefeliciteerd met onze bestuursfuncties. Het was erg leuk om iedereen even gesproken te hebben op deze avond! Daarnaast heeft de LustrumCie een geslaagde cocktailworkshop neergezet, waar ik me samen met Leanne uitermate vermaakt heb als cocktailmaster. Ook de borrel in de Mick was een groots succes, waar velen nog een biertje kwamen drinken om over hun favoriete cocktail te kletsen. Tot slot, een oktoberfest in december, het was de LustrumCie en de Feco niks niet te gek. De dirndls en lederhosen lagen al weer keurig in de kast, maar mochten voor het Von Schlager Fest weer even stralen op de biercantus en het feest. De kerstvakantie staat voor al weer voor de deur. Ondanks dat ik niet de grootste fan van kerst ben, kijk ik heel erg uit naar een aantal dagen niks doen, lekker eten, films kijken en op stap gaan met mijn nichten en neven. Oh ja, en oliebollen, zin in! Geniet van de feestdagen, ik wens jullie allemaal het allerbeste toe. Hopelijk zie ik iedereen op 7 januari weer vol goede moed in het veld staan, om de kerstkilo’s weer kwijt te raken. Ik heb erg veel zin in aankomend jaar, het wordt een fuifje! #fuifendertig Veel liefs, Julia

Vanuit het bestuur #35.1

Hallo lieve Van Slaggers, Bij deze de allereerste bestuurscolumn van het 35e bestuur! Wat een ongelofelijke maanden hebben we achter de rug. Ik heb natuurlijk de eerste activiteiten als kandidaatsbestuur mee moeten maken vanuit Amerika, ik wist wel dat ik ontzettend veel zin had om terug te komen en dit grote avontuur (met jullie!) aan te gaan. De UITweek was ons startsein en dat was een super leuke dag. Met een flink aantal enthousiaste Van Slaggers hebben we eerste de verenigingsparade gelopen, waarvoor we een hele groene auto hadden geregeld en heel veel groene stickers en ballonnen overal hadden geplaatst. Bij de sportmarkt kwamen nog meer mensen helpen en hebben we heel veel ambitieuze aspirant-leden gesproken. We konden niet wachten om echt te beginnen! Na een aantal succesvolle DAV’s op verschillende locaties in Utrecht kon de eerste introductie avond beginnen en ging ons jaar echt van start. Met als debuut een tweede introductie avond zie ik ons begin als een groot succes en wist ik gelijk dat dit jaar fantastisch gaat worden. De twee indelingstoernooien verliepen vlekkeloos (op een onvoorziene: omg zaal 2 gaat pas om 20:00 open en dan kunnen wedstrijden nooit beginnen, na)! We hebben net ronde 1 gehad en er zijn al flink wat verrassingen en onverwachte uitslagen de revue gepasseerd. Dit bevestigt voor mij alleen maar dat ik super dankbaar en blij ben dat ik bestuur mag zijn van deze heerlijke vereniging en dat ik niet kan wachten om nog vele goede wedstrijden te spelen en veel biertjes met jullie te drinken. Het eerste feest was een grandioos succes, we hebben het voor elkaar gekregen om meer mensen dan ooit in de kleine ruimte van de Maggy te krijgen en we hebben de avond weggedanst (en gedronken). Afgelopen dinsdag hebben we de eerste activiteit van de Lustrumcommissie gehad en wat was dit een brakke brunch, met de nadruk op brak. Met heel veel eitjes en croissantjes konden we allemaal deze zware woensdag weer aan en is er ‘s avonds zelfs nog heel hard getraind! Aankomende dinsdag is de allereerste ToCo en stiekem heb ik heel veel zin om me in een kerstpak te hijsen en op heel veel (rare) manieren te volleyballen. De Lustrumcommissie is net bijgekomen van de brakheid tijdens de brakke brunch en de volgende activiteit staat alweer op de planning; voor het eerst sinds het bestaan van de cocktailworkshop kunnen ook niet-eerstejaars zich inschrijven. Eindelijk!! Over alweer minder dan een maand is onze eigen constitutieborrel en ondanks dat ik er heel veel zin in heb, ben ik enigszins huiverig over dat er een grote kans bestaat dat ik opgetild word en in de kou buiten word gezet. Dit hoort er natuurlijk volledig bij, maar ik ga er hard voor strijden om binnen te blijven. Ik vind het allemaal prachtig. Heel veel liefs van Eli(sabeth) 

Vanuit het bestuur 34.6

Lieve Van Slaggers, Hierbij alweer de laatste column van het seizoen 2018-2019. Ditmaal door jullie geliefde Activiteitencoördinator. Op het moment van schrijven zit ik op een muurtje in de middle of nowhere in Zuid-Frankrijk, de ondergaande zon op het gezicht onder het genot van een welverdiend biertje. Hier zit ik met mijn oude Van Slag team, het leukste team ooit, Altijd Raak. Afijn, de laatste twee maanden van het Van Slag jaar zijn weer voorbij gevlogen. Met vele mooie activiteiten en een eindejaarsborrel waarmee ons bestuursjaar ook langzaam aan tot een einde komt. Ik zal jullie niet vervelen met nog een reflectie op een bestuursjaar maar wil graag de kers op de slagroom van de taart nog even benoemen: we zijn vereniging van het jaar geworden! Vooraf interesseerde mij die award niet zo heel erg maar ik moet zeggen dat het toch wel heel leuk is. En nu? Na het jaar komt er een groot zwart gat met heel veel vrije tijd. Wat ik daarmee ga doen? Eerst veel slapen, dan ga ik heerlijk boeken lezen en daarna maar weer eens een menselijk ritme creëren. Lekker studeren, ik heb er zowaar weer zin in. Ik zal maar ontzettend cliché afsluiten door te zeggen dat ik alle leuke Van Slaggers heel erg wil bedanken. Voor het vertrouwen in mij en voor het prachtige jaar dat we hebben gehad (and it was a good one, wasn't it?). Met in het bijzonder alle leuke commissieleden die Van Slag maken tot wat het is. Want onthoud 'alles is een activiteit!' Lieve iedereen geniet van je vakantie, hopelijk tot volgend jaar en bedankt, een fijne avond en tot ziens! Heel veel liefs, Jelle 

Vanuit het bestuur 34.5

Lieve Van Slaggers,Wat gaat de tijd toch snel! Voor mijn gevoel zijn we net aan het jaar begonnen, maar inmiddels hebben we toch echt al een fantastisch kandidaatsbestuur gekozen voor seizoen 2019-2020. De laatste tijd kreeg ik heel vaak de vraag hoe het voelde dat we nu een KB aan het zoeken waren en mijn antwoord was eigenlijk altijd: “Kut, want ik wil zelf nog niet stoppen.” Dit bestuursjaar is gewoon zo leuk, gelukkig kunnen we nog een paar maanden van dit geweldige jaar genieten! In de afgelopen maanden hebben we ook al zoveel meegemaakt: mooie feestjes, chaotische cobo’s (waar jullie in de afgelopen bestuurscolumns vast al genoeg over hebben gelezen), vele escalaties op de dinsdagavonden die eindigden in Poema of Ten Beste en natuurlijk ook alle geweldige Van Slag-activiteiten. Op het moment van schrijven zijn we net met een grote groep Van Slaggers teruggekeerd uit de middle-of-nowhere in Drenthe van het weekendje weg. Na afloop zaten we met het bestuur bij elkaar en hoewel we allemaal bijna in slaap vielen van vermoeidheid, konden we zeker terugkijken op een geweldig mooi weekend waar weer genoeg gekke dingen gebeurd zijn. Het mooie van Van Slag is dat wij als bestuur na elke activiteit met een tevreden gevoel kunnen zeggen dat het weer geslaagd was. In de bestuursvergadering worden er wel eens grapjes gemaakt over het feit dat mijn standaard reactie bij de evaluatie van een activiteit “Het was leuk!” is, maar ik sta hier elke keer weer volledig achter. Al deze activiteiten - zoals een weekendje weg - maken Van Slag tot de gezellige vereniging die het is.Helaas komt aan dit gezellige jaar ook een einde en beginnen veel mensen na te denken over komend seizoen: plannen voor nieuwe teams ontstaan of al bestaande teams gaan op zoek naar nieuwe spelers… Mij doet dit terugdenken aan de start van dit seizoen - naar het moment waarop de teamindeling na een hectische week klaar was en op papier stond. Nu, zoveel maanden later, bestaan de teams niet alleen op papier maar vooral in het echt. Elke dinsdagavond kijk ik met veel plezier naar de spannende wedstrijden die in alle verschillende poules gespeeld worden. Het blijft leuk om alle teams te zien strijden om hun plekje in de jaarranking. Dit jaar zijn we begonnen met acht compleet nieuwe teams. Voor deze spelers best wel even wennen natuurlijk, maar het geeft een goed gevoel om te zien dat veel van deze teams na een aantal speelrondes steeds meer op elkaar ingespeeld zijn en daardoor ook steeds beter zijn gaan volleyballen. Vaak ook mede mogelijk gemaakt door de enthousiaste coaches die elke dinsdagavond weer langs de zijlijn staan, zo fijn dat er binnen Van Slag dit jaar 50 (wow!) mensen genoeg energie hebben om een ander team te coachen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik enorm trots ben op alle teams, spelers en coaches! Door al deze geweldige Van Slaggers ben ik enorm blij dat ik teamcoördinator mag zijn van onze mooie vereniging. Dit bestuursjaar heeft me nu al zoveel geleerd en ook zoveel mooie momenten opgeleverd! Er is vaak aan me gevraagd hoe ik het toch in godsnaam overleef met al die mannen in mijn bestuur, maar eerlijk gezegd gaat het me heel soepel af en heb ik tot nu toe nog niet eens een identiteitscrisis gehad. Af en toe is het chaos, maar dat kan ook niet anders met deze vijf geweldig gekke mensen. Ik had me geen leukere en lievere bestuursgenoten kunnen wensen en ik ben erg trots op alles wat we met z’n zessen al hebben neergezet! Eén van die dingen is het feit dat er volgend jaar een poule H zal komen, natuurlijk ben ik heel benieuwd hoe dat gaat lopen. We zullen het zien, maar het kan niet anders dan dat Van Slag alleen maar gezelliger wordt met 54 extra spelers erbij. Nu al zin in!In het afgelopen jaar ben ik nog meer van Van Slag gaan houden dan ik al deed! Elke dinsdagavond fiets ik met veel plezier richting Olympos voor mijn wedstrijd en voor een biertje met Van Slaggers. Meestal lukt het me door alle gezelligheid niet om op tijd naar huis te gaan, maar dat vind ik zeker niet erg. Ik hoop jullie allemaal nog te zien en te spreken op de komende dinsdagavonden, zodat we samen kunnen zorgen voor nog een paar mooie escalatie-avonden dit jaar!Liefs,Miriam

Vanuit het bestuur #34.4

Heey lieve Van Slaggers!Het is al weer bijna een jaar geleden dat ik solliciteerde voor het bestuur en dan is het nu dan ook daadwerkelijk mijn beurt om een bestuurscolumn te schrijven voor jullie. Nog steeds heb ik het idee dat we pas net begonnen zijn, maar we zitten ondertussen alweer in speelronde 5. Vanzelfsprekend zijn er dan ook al veel dingen gebeurd in het afgelopen jaar, waar ik jullie een klein beetje van wil laten meebeleven. Zoals elk bestuur wil je graag knallend een bestuursjaar in en dat ging bij Miriam en mijzelf al meteen wel heel erg letterlijk. Op onze eerste officiële dinsdag als bestuur viel Miriam met haar hoofd op de grond en brak de voorvork van mijn fiets af.  Het gevolg was een paar hechtingen voor Miriam en een gebroken kaak voor mij. Desalniettemin hebben we ons niet laten kisten en na een weekje of drie eten door een rietje werd mijn kaak langzaam weer beter en zoals menigeen heeft vernomen had ik al vrij snel geen last meer van enige complicaties zodat ik aan het begin van het jaar toch gewoon weer even veel flauwekul kon verkopen als normaal.Te beginnen met de eerste activiteit van het jaar, waarbij ik met een hele leuke Introcommissie het Introweekend mocht organiseren. Voor mijzelf was het hoogtepunt van het weekend toch wel de cantus waarbij Koen en ik een flink aantal mensen even goed van de Van Slagsfeer hebben laten proeven. Na het introweekend was het tijd om ons als bestuur vol te storten op het besturen van de, jawel, grootste studentenvolleybalvereniging van Nederland. Voor mij betekende dat meteen het opzetten van iets wat ik als mijn grootste doel zag voor dit jaar: het ervoor zorgen dat de Van Slag trainingen het hele jaar optimaal benut zouden worden. Op de dag van schrijven kan ik stellen dat dat vooralsnog geweldig gelukt is! Dit was zeker niet mogelijk geweest zonder de hulp van een groep geweldige trainers die elke week weer voor heel veel van jullie klaar staan!Naast het regelen van de trainingen en vele andere dingen die aan Van Slag gerelateerd zijn, zijn er ook zat dingen naast Van Slag die voor erg veel plezier kunnen zorgen. Een constitutieborrel van een andere studentensportvereniging is hier een erg goed voorbeeld van. Voor de mensen die het fenomeen van een CoBo niet kennen, even een korte samenvatting van de volgorde van stappen op zo’n avond.  Als eerste komen we binnen als bestuur en Max meldt zich aan bij de pedel. Jelle zorgt ervoor dat iedereen meteen gratis bier in zijn handen heeft en terwijl dit gebeurt kijkt de rest naar wat er allemaal te jatten valt. Hierbij is het van belang goed in te schatten welke bewakers je wel of niet kan hebben. Je kan dit heel goed testen door vooral overal even aan te trekken om te kijken of de spullen wel goed vast zitten, de mensen die echt opletten zitten meteen in je nek. De kunst is juist deze mensen zoveel mogelijk te omzeilen en de wat slomere bewakers op te zoeken. Na een tijdje roept de pedel ons bestuur om en begint Max een enorm lulverhaal waar geen einde aan lijkt te komen en uiteindelijk overhandigen wij een cadeau. Voor het cadeau geldt, hoe groter en zwaarder het cadeau, hoe beter aangezien die allemaal ergens thuis moet worden opgeslagen, denk hierbij aan fietswrakken, magnetrons, stofzuigers en andere kapotte spullen. Na de felicitaties uitgedeeld te hebben begint het hele spel. Het ene na het andere cadeau, bestuurslid, pedelstaf, pedel, gastenboek of vlag wordt naar buiten gesmokkeld, de ene keer met grof geweld en de andere keer op een wat subtielere wijze. Om de avond compleet te maken vraagt Miriam, nadat we  1.5 uur complete chaos hebben aangericht, of we nog wat willen gaan brassen…. Ook onze eigen CoBo was volgens anderen een groot succes, ik kan me er op de een of andere manier niet zo veel meer van herinneren.Het zijn uiteindelijk ook dit soort avonden die ervoor zorgen dat je als bestuur, niet alleen naar andere besturen toegroeit, maar ook vooral  meer naar elkaar, iets wat ik met deze groep geweldige mafketels ook zeer zeker heb. De vaak flauwe, soms mislukte, kutwoordgrappen van Max, de naïviteit van Miriam, de lompe humor van Jelle, de subtiele grapjes van Guido en de zelfspot van Marshall zijn een paar kleine redenen dat ik nog altijd met zeer veel plezier met mijn bestuur me wil inzetten voor deze geweldige vereniging en fantastische mensen. We zitten alweer over de helft van ons bestuursjaar, maar desalniettemin wil ik jullie maar al te graag uitnodigen om er samen met ons nog een paar fantastische maanden van te maken met de vele activiteiten en dinsdagavonden die ons nog staan te wachten. Tot op de dinsdagavond!Groetjes Wotte