Vanuit het bestuur #40.4
Lieve Van Slaggers,Na het lezen van die woorden zijn jullie officieel over de helft van het lezen van alle “Vanuit het bestuur” stukjes dit jaar! Als we tenminste woordenaantallen even negeren. Als vierde mag ik nu dan ook mijn stukje schrijven. Ik heb best een tijdje getwijfeld waarover ik zou schrijven, want om nou alleen over (bestuurs)activiteiten te schrijven vind ik toch net een beetje saai, maar tegelijkertijd wil ik daar ook wel over vertellen, maar dan wel ook met een stukje over mezelf. Uiteindelijk denk ik dat ik een redelijke tussenweg heb gevonden.Ik wil toch beginnen met een activiteit, maar dan geen standaard Van Slag activiteit, want naast de standaard Van Slag activiteiten ondernemen we als bestuur nog veel meer. Zoals veel van jullie waarschijnlijk wel weten zijn wij een paar weken geleden met het bestuur een weekje weg geweest om even totaal niet met bestuur bezig te zijn. Ingezet door het 38e bestuur is deze bestuursvrije week ondertussen een standaard onderdeel van een bestuursjaar bij Van Slag. Het blijkt dat zo’n week vakantie nemen midden in het jaar waarin je als bestuur even helemaal niks voor de vereniging doet erg goed is voor de mentale gezondheid. Dit heb ik ook zo ervaren. Hoe leuk ik het ook vind om met bestuur en de vereniging bezig te zijn, was dat weekje vakantie fantastisch. Onze vakantie vond plaats in Italië, specifiek in de buurt van Cinque Terre, een prachtig gebied aan de kust in het Noordwesten van Italië. Cinque Terre zelf bestaat uit 5 dorpjes die allemaal aan de zee liggen, sommige pontificaal op de rotsen bovenaan een klif en andere met prachtige stranden direct aan het water. Elk dorpje met die unieke charme, inclusief gekleurde huisjes, smalle straatjes, grote hoogteverschillen en mooie kerken, die Italiaanse dorpjes hebben. Tussen de dorpjes zijn wandelpaden aangelegd die fantastische uitzichten bieden op de natuur in het gebied en de dorpjes zelf. Met deze wandelpaden en de trein hebben we alle dorpjes uitgebreid verkend en genoten van de omgeving. Ons huisje lag niet in dit gebied, maar iets erbuiten, maar hier was het gelukkig ook heel erg mooi. We hebben bijna elke ochtend kunnen genieten van een ontbijtje in het zonnetje met uitzicht over de haven en de baai waar we aan zaten. Vanuit hier hebben we ook nog een dagtripje gemaakt naar de stad Lucca, een prachtige stad met een nog geheel intacte oude stadsmuur en meer kerken dan ik in een klein stadje voor mogelijk had gehouden. Al met al was het weekje vol heerlijk eten, prachtige natuur en wandelingen, schattige dorpjes, en toch wel een goed aantal Aperol of Limoncello Spritzen. Zoals jullie wel kunnen begrijpen ben ik helemaal tot rust gekomen.Excuses voor het lange verhaal, maar reizen is wel een van de dingen waar ik echt intens van geniet, dus ik vertel er ook graag over. Daarom ga ik ook gewoon nog even door, want een andere reis die we de afgelopen maand hebben gemaakt was natuurlijk met het liftweekend. Ik vind persoonlijk liften echt fantastisch, dus ik keek hier al heel erg naar uit. En wat was dat ook terecht. Het was eventjes iets minder toen we om 07:00 uur ‘s ochtends bij de Galgenwaard stonden om te vertrekken, maar mijn energie was helemaal terug toen de eerste lift binnen was. Ik vind het heerlijk om tijdens het liften met iedereen te praten die je dan meeneemt. Ook nu weer liepen de mensen bij wie we in de auto zaten zo erg uit elkaar en hadden ze zulke andere en bijzondere verhalen te vertellen. Wat het nog leuker maakte was dat we bizar veel lifts nodig hadden om uiteindelijk bij de eindbestemming te komen, 11 namelijk. Op zich geen goed teken, maar dit maakte wel dat ik met meer verschillende mensen kon praten, dus dat was een bijkomend voordeel. De eindbestemming vond ik overigens ook geweldig, dit was namelijk Luxemburg, en hoewel ik al in redelijk wat landen ben geweest en ook een best groot deel van Europa heb gezien ben ik nog nooit in Luxemburg geweest, dus dit kon ik ook weer afstrepen.Al dit reizen binnen Europa vormt wel een leuk opzetje voor het verhaal over hoe ik bestuur bij Van Slag ben gaan doen. Ik heb namelijk onder andere veel binnen Europa gereisd met een andere studentenvereniging waar ik bij zit, AEGEE-Utrecht, een reisvereniging met specifiek een focus op Europa. Ik wist eigenlijk al dat ik bij deze vereniging wilde voordat ik überhaupt student was. Mijn zus was in haar studententijd lid van AEGEE-Enschede, een studentenvereniging die onder dezelfde koepelorganisatie valt als AEGEE-Utrecht. Door hoe leuk zij het hier leek te hebben en het reizen wist ik al heel snel dat ik ook lid wilde worden bij AEGEE. Sterker nog, ik wist ook al heel snel dat ik hier bestuur wilde gaan doen. Wederom geïnspireerd door mijn zus (zieke SO, zonder haar had het zomaar gekund dat ik geen bestuur was gaan doen en jullie dit leuke stukje niet hadden gelezen), die voorzitter is geweest bij AEGEE-Enschede, wist ik toen ook al dat ik tijdens mijn eigen studententijd ook een bestuursjaar zou gaan doen, het liefste bij AEGEE-Utrecht. Echter, plannen verlopen niet altijd zoals je verwacht. Na een tijdje actief lid te zijn geweest bij AEGEE en hier ook serieus een bestuursjaar te hebben overwogen besloot ik toch omwille van timing met mijn studie nog even te wachten. En wat ben ik hier blij mee. Ik besloot toen namelijk dat ik wat meer moest gaan sporten en dat dit wel kon bij een volleybalvereniging genaamd Van Slag. Geheel impulsief en zonder me echt verder in te lezen heb ik me maar aangemeld, want het zag er op zich wel gezellig uit. Ik ben na de zomer gelijk toegelaten en wat bleek: dit was echt een topvereniging. Ik vond het in mijn eerste jaar direct fantastisch en ik had helemaal mijn plek gevonden. Dit ontspoorde wel enigszins mijn plannen voor een bestuursjaar, want ik stond ineens voor een dilemma. Bestuur bij AEGEE, waar ik al jaren naar uitkeek, of toch bij Van Slag, de volleybalvereniging die mijn hart als een donderslag bij heldere hemel veroverd had? Nou ja, het antwoord op die vraag weten jullie natuurlijk allemaal, anders had ik hier niet gezeten om dit stuk te schrijven. Er zijn veel lessen die je uit dit verhaal kan trekken, maar die ga ik lekker niet opschrijven. Dan wordt het weer van dat pretentieuze geneuzel en ik schrijf dit ook helemaal niet om een boodschap mee te geven, ik vond het gewoon leuk om wat meer over mezelf te vertellen en hoe ik bij een bestuursjaar bij Van Slag ben gekomen. Trek er vooral de les uit die je zelf mooi vindt, of trek gewoon een bak, dat mag natuurlijk ook. Mocht je dat met mij in het café willen doen kan dat ook, maar dan moet je wel eerst een speech van een minuut houden over waar je het liefste nog naartoe op reis wil en waarom.Daarmee zijn we wel weer aan het einde gekomen van deze iteratie van “Vanuit het bestuur”. Ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn verhaal over reizen en het besluiten om een bestuursjaar te doen. Mochten jullie over een van deze dingen willen praten, of over iets heel anders, spreek mij dan vooral aan in het café, dan hebben we het er even over onder het genot van een heerlijke gele pretcilinder (of iets anders).Liefs en groetjes,Jullie vicevoorzitter,Ward
