Nieuws

Vanuit het bestuur #40.5

Hallo lieve Van Slaggers,Het moment is daar, aan mij de eer om een leuk stukje te schrijven voor de fanatieke lezers. Ward heeft natuurlijk al verteld over onze fantastische bestuursvakantie in Italië en het liftweekend. Niet getreurd, want na het liftweekend hebben we nog genoeg andere leuke dingen gedaan.Te beginnen bij de kroegentocht van de LustrumCie. Ik had deze avond capabelheidsdienst en ik heb hier enorm van genoten. Ik zat in het groepje met Ward, Pascale en Marleen, allemaal gedreven om te winnen. We kregen een lijst met opdrachten van de LustrumCie en deze konden we per kroeg uitvoeren en zo kregen we hints voor de eindlocatie. Het idee was dat je rustig bij alle kroegen een drankje kon doen en weer doorging, maar ons groepje trok bakken en sprintte weer door. Eenmaal door alle kroegen gesjeesd kwamen we uit in de Flater, als allereerste! Hier stond Ballie op ons te wachten met de rest van de LustrumCie. Langzamerhand kwam iedereen binnengedruppeld en stonden we met alle Van Slaggers, in een overvolle Flater te dansen. Uiteindelijk nog met een hele groep Van Slaggers in de Poema geïndigd om daar lekker te dansen met z’n allen. Een week later stond het AcCie feest alweer op de planning en de week daarna ook nog het pooltoernooi. Dit waren super leuke avonden, met veel gezellige mensen, veel leuke dansjes en veel lekkere drankjes. Naast al deze leuke Van Slag activiteiten bestaat mijn leven ook nog uit serieuze dingen, zoals studie, werk en bestuurstaken. Het vak wat ik afgelopen blok heb gevolgd heet ‘Macht & Leiderschap’. Dit sluit ook goed aan bij mijn rol als bestuur, ook een vorm van leiderschap. Gelukkig is deze vorm van leiderschap gedeeld en hoef ik niet alles alleen te doen. Ik merk dat ik het fijn vind om samen te werken met z’n allen. Het is fijn dat je elkaar kan helpen waar nodig en dat we samen op onze bestuurskamer kunnen werken. Ik werk bij Op Zuid, echt een heerlijk terras om in de zon een drankje te komen doen. Vrienden krijgen 10% korting, dus kom zeker een keertje langs ;) Daarnaast ben ik op dit moment ook nog aan het trainen voor de halve marathon. Ik weet niet waar ik aan begonnen ben, maar Ward heeft me zover gekregen en dit gaan we samen doen. 25 mei kunnen jullie ons zien zweten terwijl jullie kunnen toekijken met een heerlijk drankje aan de kant, de rest van ons bestuur komt ons ook aanmoedigen, joepieee. Ik ben heel erg blij met mijn functie als teamcoördinator, ik kan met erg veel plezier kijken naar alle leuke teams die Van Slag heeft. Samen met de TrainCie alle trainingen organiseren en zorgen dat iedereen lekker kan volleyballen geeft mij een goed gevoel. Het voelt dan ook heel gek dat over minder dan 2 weken het nieuwe bestuur al bekend wordt gemaakt. Ik weet nog heel goed dat ik mijn bestuursgenoten een jaar geleden leerde kennen en ik geen idee had wie het waren haha. Ik had ze wel eens zien lopen, maar verder kende ik ze nog totaal niet. In een jaar hebben we zo veel samengewerkt, zo veel geleerd, zo veel gelachen en ken ik ze nu beter dan welke Van Slagger dan ook. Ik kijk uit naar de laatste dinsdagavonden als bestuur met dit mooie weer en de borrels die dan heerlijk buiten op het terras buiten zijn.  Ik hoop dat jullie me nu nog een stukje beter hebben leren kennen en ik zou het leuk vinden om jullie ook nog beter te leren kennen. Ik ben met enige regelmaat te vinden op Olympos, in het sportcafe en op de activiteiten ;) Hopelijk spreek ik jullie weer snel! Liefs Pien

05/03/2025 Door Berber Buren bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #40.4

Lieve Van Slaggers,Na het lezen van die woorden zijn jullie officieel over de helft van het lezen van alle “Vanuit het bestuur” stukjes dit jaar! Als we tenminste woordenaantallen even negeren. Als vierde mag ik nu dan ook mijn stukje schrijven. Ik heb best een tijdje getwijfeld waarover ik zou schrijven, want om nou alleen over (bestuurs)activiteiten te schrijven vind ik toch net een beetje saai, maar tegelijkertijd wil ik daar ook wel over vertellen, maar dan wel ook met een stukje over mezelf. Uiteindelijk denk ik dat ik een redelijke tussenweg heb gevonden.Ik wil toch beginnen met een activiteit, maar dan geen standaard Van Slag activiteit, want naast de standaard Van Slag activiteiten ondernemen we als bestuur nog veel meer. Zoals veel van jullie waarschijnlijk wel weten zijn wij een paar weken geleden met het bestuur een weekje weg geweest om even totaal niet met bestuur bezig te zijn. Ingezet door het 38e bestuur is deze bestuursvrije week ondertussen een standaard onderdeel van een bestuursjaar bij Van Slag. Het blijkt dat zo’n week vakantie nemen midden in het jaar waarin je als bestuur even helemaal niks voor de vereniging doet erg goed is voor de mentale gezondheid. Dit heb ik ook zo ervaren. Hoe leuk ik het ook vind om met bestuur en de vereniging bezig te zijn, was dat weekje vakantie fantastisch. Onze vakantie vond plaats in Italië, specifiek in de buurt van Cinque Terre, een prachtig gebied aan de kust in het Noordwesten van Italië. Cinque Terre zelf bestaat uit 5 dorpjes die allemaal aan de zee liggen, sommige pontificaal op de rotsen bovenaan een klif en andere met prachtige stranden direct aan het water. Elk dorpje met die unieke charme, inclusief gekleurde huisjes, smalle straatjes, grote hoogteverschillen en mooie kerken, die Italiaanse dorpjes hebben. Tussen de dorpjes zijn wandelpaden aangelegd die fantastische uitzichten bieden op de natuur in het gebied en de dorpjes zelf. Met deze wandelpaden en de trein hebben we alle dorpjes uitgebreid verkend en genoten van de omgeving. Ons huisje lag niet in dit gebied, maar iets erbuiten, maar hier was het gelukkig ook heel erg mooi. We hebben bijna elke ochtend kunnen genieten van een ontbijtje in het zonnetje met uitzicht over de haven en de baai waar we aan zaten. Vanuit hier hebben we ook nog een dagtripje gemaakt naar de stad Lucca, een prachtige stad met een nog geheel intacte oude stadsmuur en meer kerken dan ik in een klein stadje voor mogelijk had gehouden. Al met al was het weekje vol heerlijk eten, prachtige natuur en wandelingen, schattige dorpjes, en toch wel een goed aantal Aperol of Limoncello Spritzen. Zoals jullie wel kunnen begrijpen ben ik helemaal tot rust gekomen.Excuses voor het lange verhaal, maar reizen is wel een van de dingen waar ik echt intens van geniet, dus ik vertel er ook graag over. Daarom ga ik ook gewoon nog even door, want een andere reis die we de afgelopen maand hebben gemaakt was natuurlijk met het liftweekend. Ik vind persoonlijk liften echt fantastisch, dus ik keek hier al heel erg naar uit. En wat was dat ook terecht. Het was eventjes iets minder toen we om 07:00 uur ‘s ochtends bij de Galgenwaard stonden om te vertrekken, maar mijn energie was helemaal terug toen de eerste lift binnen was. Ik vind het heerlijk om tijdens het liften met iedereen te praten die je dan meeneemt. Ook nu weer liepen de mensen bij wie we in de auto zaten zo erg uit elkaar en hadden ze zulke andere en bijzondere verhalen te vertellen. Wat het nog leuker maakte was dat we bizar veel lifts nodig hadden om uiteindelijk bij de eindbestemming te komen, 11 namelijk. Op zich geen goed teken, maar dit maakte wel dat ik met meer verschillende mensen kon praten, dus dat was een bijkomend voordeel. De eindbestemming vond ik overigens ook geweldig, dit was namelijk Luxemburg, en hoewel ik al in redelijk wat landen ben geweest en ook een best groot deel van Europa heb gezien ben ik nog nooit in Luxemburg geweest, dus dit kon ik ook weer afstrepen.Al dit reizen binnen Europa vormt wel een leuk opzetje voor het verhaal over hoe ik bestuur bij Van Slag ben gaan doen. Ik heb namelijk onder andere veel binnen Europa gereisd met een andere studentenvereniging waar ik bij zit, AEGEE-Utrecht, een reisvereniging met specifiek een focus op Europa. Ik wist eigenlijk al dat ik bij deze vereniging wilde voordat ik überhaupt student was. Mijn zus was in haar studententijd lid van AEGEE-Enschede, een studentenvereniging die onder dezelfde koepelorganisatie valt als AEGEE-Utrecht. Door hoe leuk zij het hier leek te hebben en het reizen wist ik al heel snel dat ik ook lid wilde worden bij AEGEE. Sterker nog, ik wist ook al heel snel dat ik hier bestuur wilde gaan doen. Wederom geïnspireerd door mijn zus (zieke SO, zonder haar had het zomaar gekund dat ik geen bestuur was gaan doen en jullie dit leuke stukje niet hadden gelezen), die voorzitter is geweest bij AEGEE-Enschede, wist ik toen ook al dat ik tijdens mijn eigen studententijd ook een bestuursjaar zou gaan doen, het liefste bij AEGEE-Utrecht. Echter, plannen verlopen niet altijd zoals je verwacht. Na een tijdje actief lid te zijn geweest bij AEGEE en hier ook serieus een bestuursjaar te hebben overwogen besloot ik toch omwille van timing met mijn studie nog even te wachten. En wat ben ik hier blij mee. Ik besloot toen namelijk dat ik wat meer moest gaan sporten en dat dit wel kon bij een volleybalvereniging genaamd Van Slag. Geheel impulsief en zonder me echt verder in te lezen heb ik me maar aangemeld, want het zag er op zich wel gezellig uit. Ik ben na de zomer gelijk toegelaten en wat bleek: dit was echt een topvereniging. Ik vond het in mijn eerste jaar direct fantastisch en ik had helemaal mijn plek gevonden. Dit ontspoorde wel enigszins mijn plannen voor een bestuursjaar, want ik stond ineens voor een dilemma. Bestuur bij AEGEE, waar ik al jaren naar uitkeek, of toch bij Van Slag, de volleybalvereniging die mijn hart als een donderslag bij heldere hemel veroverd had? Nou ja, het antwoord op die vraag weten jullie natuurlijk allemaal, anders had ik hier niet gezeten om dit stuk te schrijven. Er zijn veel lessen die je uit dit verhaal kan trekken, maar die ga ik lekker niet opschrijven. Dan wordt het weer van dat pretentieuze geneuzel en ik schrijf dit ook helemaal niet om een boodschap mee te geven, ik vond het gewoon leuk om wat meer over mezelf te vertellen en hoe ik bij een bestuursjaar bij Van Slag ben gekomen. Trek er vooral de les uit die je zelf mooi vindt, of trek gewoon een bak, dat mag natuurlijk ook. Mocht je dat met mij in het café willen doen kan dat ook, maar dan moet je wel eerst een speech van een minuut houden over waar je het liefste nog naartoe op reis wil en waarom.Daarmee zijn we wel weer aan het einde gekomen van deze iteratie van “Vanuit het bestuur”. Ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn verhaal over reizen en het besluiten om een bestuursjaar te doen. Mochten jullie over een van deze dingen willen praten, of over iets heel anders, spreek mij dan vooral aan in het café, dan hebben we het er even over onder het genot van een heerlijke gele pretcilinder (of iets anders).Liefs en groetjes,Jullie vicevoorzitter,Ward

04/01/2025 Door Ward Jousma bestuur, vanuithetbestuur, Nieuwsbrief 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #40.3

Hoi lief Van Slag, Na de mooie stukjes van Berber en Kees is het nu zover, jullie mogen mijn stukje lezen! Ik had echt heel lang geen idee waar ik het over moest hebben. In de vorige stukjes hebben jullie al uitgebreid kunnen lezen hoe het was om elkaar als bestuur te leren kennen en hoe de activiteiten aan het begin van het jaar waren… Allemaal super leuke dingen, maar waar kan ik dan nog over vertellen? Als 4e jaars Van Slagger ben ik niet compleet in het diepe gedoken met een bestuursjaar. Zoals dat wel vaker gaat met bestuursleden was ik al wat langer actief en iets wat op de planning stond, alleen was het nog even wachten op de goede timing. Een tussenjaar na mijn bachelors én een lustrumjaar voor onze vereniging maakte dit het perfecte jaar. Gelukkig was het vorige bestuur het daarmee eens, want dat maakt ook nog uit natuurlijk. In elk bestuur heb je ook altijd een paar enthousiaste jonge leden die in hun 2e jaar een bestuursjaar doen (Pien en Linda bij ons). Die afwisseling met enthousiaste eerstejaars werkt al jaren erg goed en zorgt bij ons ook weer voor een leuke dynamiek. Dit jaar zijn er zoveel leuke dingen te doen en te organiseren dat ik bijna niet meer toe kom aan al mijn andere plannen, maar dat zie ik maar als een positief teken. Een van de mooiste dingen aan Van Slag vind ik de hoeveelheid mensen die bij ons helemaal ontpoppen. Een uitspraak die ik vaker heb gehoord en waar ik mezelf ook in kan vinden is dan ook de uitspraak: “Nou… ik vind mezelf buiten Van Slag introvert maar binnen Van Slag extravert”. Of de definities van intro- en extravert nou helemaal goed gebruikt worden of niet, ik denk dat je je hier wel wat bij voor kan stellen. Tijdens de sollicitaties heb ik zelf nog letterlijk dit antwoord gegeven toen mij werd gevraagd in welke categorie ik mezelf zou plaatsen. Hoe mooi is het nou dat je als vereniging zo een fijne en leuke omgeving kan creëren waarin zoveel mensen uit hun schulp komen. Ik vind dat echt het beste compliment wat je kan krijgen als vereniging. En niet alleen hebben mensen het bij ons op sociaal vlak naar hun zin, er worden ook nieuwe volleybaltalenten geboren. Ik had voor Van Slag nog nooit gevolleybald en nu heb ik zelfs al een keer een ronde in de A meegedaan! Er verschijnt dan ook altijd stiekem wel een klein glimlachje als ik nieuwe leden net zo enthousiast zoveel mogelijk zie invallen en trainen. We hebben denk ik gewoon een verzameling superleuke mensen bij elkaar gekregen. En hoe Van Slag ook verandert door de jaren heen, ik denk dat dat altijd de basis is geweest en in de toekomst ook zal zijn bij ons. Als bestuur ben je niet alleen bezig met het organiseren en bijwonen van Van Slag activiteiten. Zo word je ook uitgenodigd voor lobbygroepen of evenementen als vertegenwoordigers van je vereniging. Laatst zijn we gegaan naar de uitreiking van de Sportprijs Utrecht en wat was dit leuk en hilarisch. Er was natuurlijk een hoop talent en er werden mooie prestaties beloond. Aan de andere kant zorgde een combinatie van droge humor bij de genomineerden, stokend publiek en goed gezelschap er ook voor dat ik minstens een kwartier van de uitreiking de slappe lach heb gehad – niet best. Achteraf hebben we nog kunnen naborrelen met Protos en Helios bestuur waar het alleen maar verder escaleerde. Voetbalcoach Ron Jans heeft de prijs gewonnen voor sportcoach van het jaar, dus blijkbaar moet(en) ik (en alle andere coaches binnen Van Slag) nu daar een voorbeeld aan nemen. Om een nog betere coach voor Sherblock Holmes te worden ga ik maar verhuizen naar Soest en zal ik ook viraal gaan door mijn boodschappenlijstje op het nieuws te sommeren. Nu we toch aan het terugblikken zijn: de wintersport is natuurlijk ook geweest. Wat was dat weer een geweldige week. Het was hetzelfde prachtige gebied als vorig jaar en nu mocht ik ook nog de minder ervaren skiërs lesgeven! Echt super grappig om te zien hoe het ene talent het super goed doet en tegelijkertijd nog geen verkeersdrempel aan sneeuw af durft zonder te remmen. De ander tuimelt dan na een paar dagen lachend de zwarte piste af met drie koprollen tussendoor (Love you, Carmen en Bram). De gemiddelde dag werd afgesloten door een dopje Jäger bovenaan de laatste afdaling met uitzicht op de zonsondergang. Daarna skieden we zo de après-ski in om een chocomel, aperol of biertje te bestellen. Los van alle winterpret hebben we het namelijk ook super gezellig gehad. Ik ben er ook achter gekomen dat een anytimer inzetten tijdens een bieriokart-race echt een geweldige strategie is. Met een van mijn bestuursgenoten ben ik ook huisgenoot (Ons Wardje). Er wordt wel eens gevraagd of wij niet moe van elkaar worden, maar gelukkig hebben we dat stadium nog niet bereikt. We hebben thuis een whiteboard staan waarop wordt bijgehouden hoeveel dagen wij elkaar achter elkaar zien. Het record staat nu op 46, en wie weet gaan we in maart wel over de 50 heen. Als je dat soort periodes hebt overleefd hoef je je volgens mij geen zorgen meer te maken. Ik vind het in ieder geval heerlijk en het is vaak ook praktisch, als ik bijvoorbeeld weer eens iets vergeten ben. De wormentoren (onze huisnaam) is de vaste vergaderplek in het mooie Overvecht. Deze huisnaam leent zich overigens aan het prachtige spel (aanvallend) regenwormen. Mocht je dit nog nooit hebben gespeeld, vraag dan even aan Kees of hij zijn reisspelletje mee heeft in het café. Wie weet kunnen we wel een rondje spelen! Uiteindelijk vond ik het toch erg leuk om over wat dingen te schrijven, en spreek me vooral aan op een dinsdag als je gezellig wilt kletsen! Ik ben dit jaar al erg vaak door de mand gevallen met het onthouden van iedereens naam maar die schaamte neem ik al te graag als ik er weer een leuk gesprek voor terug krijg. Waar sommige mensen alles zouden geven om hun favoriete film opnieuw voor het eerst te kijken mag ik continu allemaal leuke mensen opnieuw voor het eerst ontmoeten. Niks persoonlijks dus. Ik sluit mijn weekverslagen altijd af met een financiële drieslag dus dat lijkt me hier ook wel toepasselijk. Fluitend Financieel Farewell, Jullie Penningmeester, Casper                

02/20/2025 Door Casper Tops bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #40.2

Lieve allemaal,De kerstvakantie staat op het punt van beginnen, 2025 komt steeds dichterbij, dus het is tijd om een terugblik op 2024 te doen. Mijn 2024 is een heel bewogen jaar geweest. Veel is veranderd en je kan je eigenlijk afvragen wat er bij mij nog hetzelfde is gebleven het afgelopen jaar. Er zijn een paar dingen onveranderd, ik woon nog altijd in Zeist (wel intern verhuisd) ik speel nog steeds in de Smashed Potatoes (teamsamenstelling is veranderd), werk nog steeds bij Lyceo (op een andere school) en mijn ouders wonen nog steeds in het mooie Friesland! Hier houden de overeenkomsten met het begin van het jaar wel een beetje op. De grootste verandering die heeft plaatsgevonden is toch echt wel dat ik nu bestuur ben bij deze vereniging. Ik wist eigenlijk al heel lang dat ik hier heel graag bestuur wilde doen, dus dan is het extra leuk dat het nu ook is gelukt. Het voelt nog als de dag van gisteren dat ik mijn sollicitatiebrief aan het schrijven was, samen met Kees. Vanaf moment 1 waren wij eigenlijk al samen bezig met bestuur, net zoals nu hihi. Op de dag van de sollicitatiegesprekken had ik samen met Casper onze wekelijkse werksesh. Ik kon me alleen niet zo goed concentreren, want ik had later die middag nog mijn sollicitatiegesprek. Gelukkig was Casper daar om me gerust te stellen en me goede moed in te praten voor de sollicitatie. Hij had die ochtend nog dezelfde sollicitatie, dus kon me uit ervaring goed motiveren. Toen begon het lange wachten… Uren, dagen, weken gingen voorbij tot we eindelijk het verlossende woord te horen zouden krijgen. Gelukkig kwam daar in de tussentijd Ward weer terug uit Australië en het moment dat Casper mij vertelde dat hij weer terug was, rende ik naar buiten (ja, het was toen nog mooi weer met zonneschijn) en sprong ik in Ward zijn armen. Na een paar maanden weg te zijn geweest, konden wij nu weer verder met het opbouwen van een mooie vriendschap die aan het ontstaan was. Om meer afleiding te zoeken, was ik natuurlijk elke woensdag bij de training te vinden. Daar heb ik Pien leren kennen. Samen trainden we bij belofte en we werkten toen al hard aan onze samenwerking, alleen toen als setter en dia. We konden elkaar steeds beter vinden, maar verder spraken we elkaar niet echt. Linda ken ik al vanaf moment 1 dat zij bij Van Slag kwam. Toen ik mijn eerste volledige jaar in ging en zij bij Van Slag kwam, zaten we zomaar opeens samen in het groepje op introkamp (St. Patricksday <3!). Toen was het moment dan ook daar en kwamen we allemaal bij elkaar, geblinddoekt, in Zeist, waar ik een keer geluk had en maar 5 minuten hoefde te fietsen :). Na enige tijd mochten de blinddoeken af en kon het avontuur met ons zessen beginnen! Vanaf begin mei begon dit mooie, grote, uitdagende avontuur, maar gelukkig doe ik het niet alleen, maar met nog 5 andere hele lieve bestuursgenootjes <3. Ik ben super blij dat ik met deze 5 mensen dit jaar mag meemaken en hebben dan ook al veel beleefd. Een van de dingen die me altijd zal bijblijven is de minivakantie in Maarssen, waar we elkaar heel goed hebben leren kennen. Maar ook de kleinere dingen zoals de kerstfoto’s maken in de Intratuin en het taartje eten in het café daar, omdat we nog moesten wachten op Joris, zijn echt momenten die ik voor geen geld had willen missen. Elke week is weer een feest (voor mij iets te vaak letterlijk een feest) en elke week is uniek en ik kan niet wachten tot volgend jaar, waar we alleen nog maar meer avonturen gaan beleven en herinneringen voor het leven gaan maken.Nu heb ik eigenlijk alleen nog maar teruggeblikt op het eerste moment dat we bestuur zijn geworden, maar nog helemaal niet op de afgelopen maand. Het is de decembermaand, dus het is druk druk druk, maar wel met veel leuke activiteiten. Zo gingen we aan het begin van december dan eindelijk foto’s in onze pakken maken in de Domtuin (in de regen en met 5 graden) en hebben we daarvoor dus onze kerstfoto in de Intratuin gemaakt. Ward ging daarvoor de kerstmutsen van Olympos ophalen, maar was even vergeten dat zijn nette schoenen nog in Leidsche Rijn lagen, dus heeft de arme stakker in de regen van de campus naar Leidsche Rijn via Overvecht moeten fietsen, om vervolgens weer naar Vaartsche Rijn te gaan. Hij kwam dan ook helemaal doorweekt aan, maar dat mocht de pret niet drukken. Na een rondje te hebben gelopen in de Intratuin (waar niet alles heel is gebleven…) besloten we op te warmen in het café met een taartje. De dag hiervoor was het trouwens tijd om sinterklaas te vieren op de dinsdagavond, dus bezochten sinterklaas en Ballie een bezoekje aan de velden! Die donderdag was het dan echt tijd voor pakjesavond en hoe kan je die nou beter spenderen dan 4 uur lang in de Poema dansen met gratis, onbeperkt bier. Later in die week hebben we met de helft een bezoekje gebracht aan de relatiedag van Protos en hebben we de Heren 2 quiz proberen mee te doen, al ging dit niet altijd even goed. Ook heeft ons cadeau aan 39 eindelijk plaatsgevonden, want aan het einde van deze drukke week hebben we met beide besturen de Duke of Tokyo bezocht en de sterren van de hemel gezongen! De hoogste score die we daar hebben behaald was geloof ik 60, oepsie. De week erna was iets rustiger, maar hadden we op de zaterdag het eerste beachtoernooi. Onder het genot van glühwein was de strijd tussen ons zessen aan, want we waren verdeeld over 4 teams! Dit was erg lachen en uiteindelijk stond niemand van ons in de finale hihi. De afgelopen week was het dan echt eindelijk tijd voor onze constitutieborrel, nadat de vorige was verplaatst, omdat Kees ziek was. Vele besturen zijn langsgekomen om ons te feliciteren en bijna alles en iedereen is wel gebrast, behalve Kees, Linda en ik :). Donderdag hadden we een dubbele boeking in de agenda, dus moesten we helaas opsplitsen. Casper, Ward en ik waren bij een presentatie over de toekomstplannen van Olympos en Kees, Pien en Linda waren aan het lasergamen met de AcCie! Gelukkig kwamen onze wegen weer samen bij de naborrel en hebben we de avond afgesloten in Ten Beste. Geen tijd om te feesten, want op 20 december was Pien namelijk jarig en gaan we dit groots vieren! Daarom gingen we donderdag vroeg naar huis, zodat we op de vrijdag weer fris en fruitig naar Pien haar feestje konden gaan. Hierna is het tijd voor de kerstvakantie en gaan we heerlijk uitrusten van de afgelopen weken. Dit wordt dan ook voor het eerst sinds de zomervakantie dat wij elkaar meer dan een week niet gaan zien, wat misschien best onwennig gaat zijn. Tijd met familie doorbrengen is echter ook belangrijk en wie weet ga ik ze helemaal niet missen in de kerstvakantie (al schat ik die kans wel klein). Gelukkig zien we elkaar weer met oud en nieuw, dus zo lang hoef ik nou ook weer niet zonder ze te overleven. Ik hoop dat iedereen net zoveel van de vakantie gaat genieten als dat ik ga doen en wens dan ook iedereen fijne feestdagen toe en alvast een gelukkig nieuwjaar. Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien (mits je niet op wintersport bent) op de volgende dinsdagavond, want om eerlijk te zijn, die ga ik zeker wel missen in de vakantie :(. Liefs,Berber

12/20/2024 Door Berber Buren bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #40.1

Heyy lieve en leuke Van Slaggers,Het jaar is alweer een tijdje bezig en daarom is het nu tijd voor mij om een leuk stukje te schrijven over de vereniging, het bestuur en alle activiteiten die afgelopen maanden zijn geweest.Het begon allemaal voor mij begin mei met een belletje van Ruth. Gelukkig kwam ze gelijk met de deur in huis vallen met de vraag of ik haar opvolger wilde zijn. Met extreem veel enthousiasme en zenuwen ben ik die avond te weten gekomen met wie ik dit geweldige avontuur zou gaan delen.Berber, onze secretaris, die met net zoveel passie de notulen bijhoudt als dat ze bijhoudt in welke trein ze heeft gereden. Casper, die als penningmeester de rest van het bestuur conditioneert door iedere keer taart mee te nemen voor het financiën gedeelte van de vergadering. Ward, onze vicevoorzitter, wiens kennis diep komt, in tegenstelling tot zijn squat. Pien de teamcoördinator of de moeder van de groep die net zo zorgt voor de teams van Van Slag als ze voor het bestuur doet met haar meelevendheid. Als laatste hebben we Linda, de activiteitencoördinator, die met haar sprankelende 'love' uitspraken altijd de vergaderingen opfleurt.Die avond van het belletje en de dag erna werden we gelijk op de proef gesteld, namelijk: een filmpje maken voor de bekendmaking. De bekendmaking was namelijk gelijk de dinsdag erna! Enige stress was opgeleverd doordat er een brandmerk in de hoek van de video stond die we slim weg hebben weten te werken door er een Van Slag logo op te plakken (nu weet je het haha). Toen was het tijd voor de dinsdagavond… Op deze avond heb ik met zo min mogelijk mensen proberen te praten om te verstoppen dat ik kandidaat kandidaat bestuur was (dit was overigens niet gelukt haha).Maar met deze groep schatjes begon het allemaal na de Voorjaars-ALV toch echt: Gala, Van Gras en natuurlijk de dinsdagavonden en de wekelijkse vergaderingen. Er was hierna ook nog een zomervakantie waarin wij allemaal door zijn gegaan met de overdrachten, maar wij ook tijd hebben gemaakt om te bonden met elkaar als bestuur. We zijn een paar daagjes weg geweest en hebben hier de leukste tijd gehad. We hebben gezwommen, iedere 40ste minuut een ander spel of shotje gedaan, Casper heeft zijn BBQ skills laten zien en we hebben met z’n allen tot laat buiten gezeten en diepe gesprekken gehad. Oh en Casper heeft die hele avond in een slaapzak buiten gezeten, hi-la-risch. Met deze groep hebben wij ook een geweldig spel wat wij heel vaak spelen, genaamd ‘aanvallend regenwormen’. Wil je dit een keer spelen? Ik heb waarschijnlijk wel weer een kleine versie van regenwormen mee en kunnen we dit onder het genot van een biertje spelen op de dinsdag.Aan het einde van de vakantie was het tijd voor onze overdrachtsborrel, oftewel het moment waar wij onofficieel het stokje overnamen. Ik ben helemaal bang gemaakt door het 39ste met dat er gigantisch veel drank en vieze shotjes zouden zijn. Het was een geslaagde avond, alleen moet ik wel zeggen dat wij het als 40 zwaarder voor onszelf gemaakt hebben dan dat wij allemaal dingen zijn aangesmeerd. Aan het einde van de avond ben ik helaas de hamer kwijt geraakt, die ik net een paar uur in handen had.Na deze tijd was het ook alweer tijd voor het introductieweekend. Oh, wat had ik hier een moeilijke rol. Als voorzitter van de IntroCie en als voorzitter van de vereniging. Het weekend was super leuk en geslaagd. Wat mij vooral is bijgebleven is dat heel veel mensen met mij een bak wilden trekken.Een paar weken later was het alweer tijd voor onze verneukdag. Sommige van ons waren bang en sommige hadden er heel veel zin in en ik zat daar tussenin. Er zijn veel rare, vieze en leuke dingen gedaan. Maar hierbij was het belangrijkste: een team, een taak!Hierna kwam het besturendiner en openingsfeest van de LustrumCie. Als eerste was het besturen diner in Humphrey’s erg gezellig. Ik heb met oud-besturen uit 2000 gepraat en met leden van verdiensten. Op dit diner heb ik ook nog geprobeerd iemand te vinden die mijn ouders heeft gekend binnen Van Slag. Mijn beide ouders hebben namelijk bij Van Slag gezeten, dus ja ik ben een Van Slag baby :). Het is helaas niet gelukt om iemand te vinden, mission failed.Na het besturendiner was het tijd voor een feest in de Wo. Hier is veel gedanst, maar ook veel op elkaar geverfd met vingerverf. Jeetje, ik kon deze verf de dag erna nog overal vinden op mijn lichaam en kleding…Na de eerste speelronde was het ook alweer tijd voor de eerste ToCo activiteit. Hier konden we onze volleybal skills laten zien van jong tot oud. Het was heel grappig om te zien hoe iedereen op die neptelefoontjes zat om alle ringen op een haakje te krijgen. Als je de andere kant op keek zag je hoe een aantal knieën vermorzeld werden doordat iedereen op zijn knieën moest zitten.Wij stonden daarna weer in Pangea op de Najaars-ALV. Hier hebben wij ons beleidsplan en begroting gepresenteerd voor de vereniging en iedereen leek erg positief over onze plannen. Dus nu kunnen wij daar lekker mee aan de slag. Na ingeslagen te worden kreeg ik de hamer weer in handen, jipieee. Maar niet voor lang…. Aan het einde van de ALV was ik deze alweer kwijt door oud besturen. Heel jammer dat ik deze hamer nog nul keer mee naar huis heb kunnen nemen. Naja, eigenlijk ook wel fijn, is dat een zorg minder waar ik op hoef te letten.Hierna was de cocktailworkshop van de IntroCie waar ik helaas niet bij kon zijn doordat ik ziek was, maar wel heb ik heel veel wilde en leuke verhalen gehoord. Daarna was het AcCie pooltoernooi bij het Hart. Gezellig maar niet al te best weer allemaal balletjes geketst in verschillende landen. Bij de ene tafel aan het smokkelen met een half blinde bril op en bij een andere tafel met een baguette vast. Naast deze leuke activiteit was het ook weer tijd voor het boulderen van de LustrumCie. Iedereens interne aapje kwam hier naar buiten. Sommige deden het wat soepeler en sommige deden het volledig uit kracht. Maar iedereen heeft het wel gedaan en geprobeerd! Deze avond hebben we afgesloten met een ouderwetse pubquiz. Wat is het toch heerlijk om met 3 huidige bestuurders en 2 oud bestuurders in een team te zitten. Maar stiekem hadden we echt niet zo veel goed over de vereniging hoor.Oke sorry, dit is alweer een beetje lang. Normaal ben ik niet zo lang van stof, maar ik wilde alles vertellen en delen over deze leuke periode die ik door deze vereniging heb mogen meemaken.Heel veel liefs,Kees

11/26/2024 Door Kees Schluter bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...