Vanuit het bestuur #36.1
Lieve Van Slaggers,
Na een week vol vlogs van ons bij deze dan ook onze eerste bestuursblog! Waar jullie de afgelopen week een kijkje in ons dagelijks leven hebben gekregen, wordt dit een inkijkje in ons leven van de afgelopen maanden. We beginnen dus niet met een individuele blog, maar eentje vanuit ons allemaal!
Toen wij solliciteerden voor het 36e bestuur van Van Slag, wisten wij natuurlijk allemaal waar we aan begonnen. Dit zou vanwege corona geen normaal verenigingsjaar worden. Op het moment van de sollicitaties zat alles nog op slot en mochten we nog niet eens volleyballen. Ook was het voor ons allang duidelijk dat het virus in september niet op magische wijze weg zou zijn.
Toch ging het land vanaf juni langzaam weer open en kregen ook wij natuurlijk weer stiekeme hoop. Zo konden we, met de nodige maatregelen, wel gewoon de DAV’s organiseren gedurende de zomer en mochten we ook weer volleyballen in de zaal! Het virus was in september inderdaad niet weg, maar toch lukte het om zowel een groot introductietoernooi als de indelingstoernooien te organiseren. Hier ondervonden we dat onze rol toch iets serieuzer zou worden dan die van afgelopen besturen. Politieagentje spelen op de dinsdagavond stond nou niet per se in onze functieomschrijving, maar gelukkig waren jullie allemaal vooral vol begrip en vooral erg blij dat we gewoon weer konden volleyballen. Daarnaast scheelde het dat die oranje hesjes toch niet zó lelijk stonden als vooraf gedacht (al zijn de meningen daarover verdeeld).
Aan het begin van de speelrondes stonden wij er dan ook nog steeds erg positief in. We waren naast al het regelwerk rondom de ALV ook nog heel erg druk met het maken van coronaprotocollen en bedenken van alternatieven voor activiteiten. Het was lastig dat het beleid rondom sporten en activiteiten steeds veranderde en we hebben hierdoor vaak op de dinsdag zelf nog ontzettend veel moeten regelen en aanpassen (door jullie misschien te merken aan alle last-minute appjes in de teamcaptains app, sorry daarvoor ;) ). Toch leek veel nog wel te kunnen, al dan niet in een aangepaste vorm. Dit alles gaf ons heel veel motivatie en wij zaten boordevol plannen en ideeën om jullie toch nog een fantastisch Van Slag jaar te bieden.
Toen plotseling de maatregelen echt flink aangescherpt werden en volleyballen en fysieke activiteiten niet meer leken te kunnen, was dit dan ook voor ons een flinke domper. Maar, na een momentje balen, gingen wij weer verder volgens het motto dat ons bestuursjaar tot nu toe toch wel kenmerkt: niet kijken naar wat er allemaal níet meer kan, maar juist naar wat wél mogelijk is. Dit betekent veel schakelen en leren omgaan met tegenslagen, maar ook ruimte voor creativiteit en omdenken! We hopen nu dat we jullie de komende tijd nog wel iets van sportiviteit kunnen aanbieden, maar als dat straks ook niet meer mag, verzinnen we daar ook wel weer iets op! We zijn ook ontzettend blij met onze commissies, die tot nu toe al ruimschoots hun flexibiliteit en creativiteit hebben getoond en dit alleen maar meer zullen moeten doen de komende tijd.
Wij hopen natuurlijk dat we jullie snel weer fysiek kunnen (blijven) zien en zijn vastbesloten van dit jaar alsnog een succes te maken (#suc36!). Hiervoor horen we natuurlijk ook graag jullie input en creatieve ideeën, dus schroom niet om ons hiervoor te benaderen. Het belangrijkste is dat we jullie toch allemaal nog een beetje Van Slag mee kunnen geven in deze tijden, ook zonder volleybal. Blijf allemaal gezond en tot snel!
Heel veel liefs,
Het 36e
