Nieuws

Vanuit het bestuur #6

Het zal toch eens niet, ik ben weer als laatste. Stomme constitutionele volgorde. Als je niet weet wat dat is; good for you. Je kan prima leven zonder die kennis. Leest iemand dit überhaupt? Tijd voor wat sentimenteel gelul! Ik beloof geen heel samenhangend verhaal, want boeie. Mijn bestuursjaar voelde toch wel écht aan na de overdrachtsborrel, met heel goed gepland (thanks Luna, first job well done!), meteen de dag erna; de ‘verneukdag’. Even voor wat context: We stonden om 3 uur ’s nachts nog in de kroeg te dansen, maar werden bij zonsopgang alweer gepest ('ontgroend') door 37. Menig bak is getrokken, maar er ook weer uitgegooid. Wat een bonding. Onwetend dat die bonding de week erna, tijdens de Bavaria besturenborrel, nog intenser zou worden. Ik heb enkel zeer vage herinneringen van deze pikante avond, maar genoeg om vooral de Vo spijt te laten hebben dat ze er niet bij was. In het begin is het best raar, zo’n bestuursjaar: je wordt met een groep bij elkaar gegooid en verwacht dat je je diepste geheimen deelt bij rondje eerlijk. Toch begon het langzaam echt als een klein vriendengroepje te voelen tijdens introweekend, waar we nog geen klap hoefden te doen en vooral hebben geknuffeld. De weken die volgden waren gevuld met super leuke nieuwe dingen; zaaldiensten (ja echt, dat was toen nog leuk), vergaderingen, activiteiten, CoBo’s, ... We waren zo enthousiast, dat we zelfs naar een CoBo in Enschede zijn geweest. Die mensen verbaasd; wij bier drinken en brassen. Keimooi. Dan was het in december ook tijd voor ons eerste weekendje weg, samen met 37. Wat gezien de hoeveelheid alcohol boodschappen een heftig, escalerend weekend beloofde te worden, eindigde in een soort relax retreat waar we alleen de jacuzzi uit zijn gekomen om naar de sauna of naar bed te gaan. Het eind van het jaar heb ik afgesloten met de Van Slag Wintersport. En wat vond ik dat fantastisch. Dit waren dan ook 10 van de weinige dagen van dit jaar dat ik voor 8 mijn nest uit was. Mijn absolute highlight was in blinde paniek, huilend de berg af met Marit. Trauma bonding is the best bonding!! In februari kon ik het natuurlijk niet laten mijn droppies mee te sleuren naar het beste plekkie onder de rivieren; Lampegat. Iets met een dansende pizza en carnavalsmuziek. En mijn ouders ontmoeten, het voelde een beetje alsof ik mijn 5 vriendjes ging voorstellen, heel bizar. Ondertussen een klein familietje geworden, gingen we onder andere op ware zonvakantie naar Gran Canaria met onze familieauto en zijn we ook uiteten geweest naar Loetje. Mijn toxic trait is wel nog steeds om elke keer te denken dat we gaan escaleren. We hebben het gewoon veel te relax met elkaar! (maar he, poemaandag is ook leuk) Die relaxte sfeer, daar hoort dan ook de ochtendgroep bij, waar we foto’s sturen als we wakker zijn van ons hoofd, om elkaar te motiveren uit bed te komen (zie foto!!) en bijvoorbeeld de lunch bij Rhijnauwen, waar we ongegeneerd in de zon hebben gechilld in plaats van aan bestuur gezeten.Maar, escalatie ligt sporadisch nog op de loer: bij de cantus van weekendje weg waren we echt wel irritant dronken, er zijn echt wel bodyshots met bier gedaan bij een escalerende Olympos borrel en we hebben echt wel de ‘beste vereniging vn het jaar’-schaal van Orca gebrast bij het sneakergala (foto!). Maar zeg nou zelf; we zijn toch ook de beste vereniging van het jaar? Kan iemand ons volgende keer nomineren, het voelt zo stom om het zelf te doen.Nou oke, buiten dat ik ook veel tegenslagen heb gehad dit jaar, kan ik hier nog zoveel fijns schrijven. Dat ga ik niet doen, want ik heb nu al 4 a 5 minuten van je leven verprutst (en geloof me; ik heb veel geknipt). Hopelijk heb je toch een beetje meegenoten van mijn afgelopen jaar en heb je het net zo enerverend, leerzaam en fijn ervaren als ik!Mic-drop.Liefs,Linda

06/04/2023 Door Linda Bijlard bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #38.5

Hoi allemaal! Ik weet niet precies wat hier moet komen te staan dus ik ga dingen verzinnen en hopen dat het leuk is! Kom-kijken-dag was leuk hè? Dat was de eerste ooit! Lynn heeft die bedacht en samen met Linda georganiseerd. Leuk om zoveel publiek op onze “tribune” te zien. Zou leuk zijn om dat twee keer per jaar te hebben of zoiets. Niet alleen leuk om publiek te zien, maar ook om zelf publiek te zijn. Dit jaar heb ik veeeel wedstrijden gekeken en mensen gesproken over hun teams. En wat blijkt: ik vind het vet leuk om dat te doen! Ik had zonder grappen niet verwacht dat ik zo’n persoonlijke interesse zou krijgen in wat ik nu doe als teamcoördinator. Treurig om dat nog maar een paar maanden te doen. Volgend seizoen ga ik me denk ik wel nog hier en daar ertussen wurmen en me een beetje ermee bemoeien dus dat is een mooi vooruitzicht!Verder voel ik me erg geteased door de enkele zonnige dagen die nu in april tussen de grijze dagen door moeiteloos de mensen het huis uit de terrassen op wenken. Beetje stress omdat ik voel aankomen dat ik straks in een spagaat zit tussen dingen gedaan willen krijgen achter m’n laptop en de hele dag op m’n reet in een park biertjes willen drinken! Wordt een moeilijke periode. Kijk ik absoluut niet naar uit.Tot slot kijk ik ook totaal niet uit naar de cycling dinner, de cantus, het weekendje weg, het gala en Van Gras, en ik hoop jullie ook niet. Grapje ik heb er heel veel zin in! Kan niet wachten! Hoeft gelukkig ook nauwelijks want de tijd vliegt voorbij en voor je het weet is het zover.Kom me vooral een keer op dinsdag vergezellen op de tribune of in het sportcafé!Liefs,Karlijn

04/20/2023 Door Karlijn Bolt bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #38.4

Hallo jij!Wat een eer dat jij dit stukje wilt lezen, zeker na de traumatische ervaring van de vorige ‘vanuit het bestuur’, waarin Sam ChatGPT uit de kast haalde. Noem het efficiënt of lui, het was in ieder geval een goede karakterschets van ons Sammie.Ik schrijf dit echter wel echt zelf en met een hoop enthousiasme. Er is namelijk genoeg om over te vertellen! Het bestuursjaar vliegt aan ons voorbij, en elke gebeurtenis en activiteit voelt alsof we een nieuwe mijlpaal passeren. Zo hebben we drie weken geleden de hALV gehad, een mega-’wow-zijn-we-hier-al’-moment. Dit was de eerste ALV waar wij zelf verantwoordelijk voor waren; het ging ontzettend goed! Ik vraag me wel eens af of leden door hebben hoeveel werk er in in zo’n ALV zit, en hoe ontzettend leuk het is om daar jullie koppies te zien en te delen waar we allemaal mee bezig zijn. Daarna mochten we rechtstreeks door naar de bestuursvrije week, die voor het eerst ooit georganiseerd werd. Ik merkte dat het geen overbodige luxe is om als bestuur er even een weekje tussenuit te kunnen, want zonder dat je het doorhebt, gaat Van Slag je leven een beetje beheersen. Toppertjes van de vereniging wilden wel een weekje bestuur 38.5 spelen en onze taken overnemen. Dit betekende dat wij met volle teugen konden genieten van het ToCo Blacklight toernooi (dit was siiiick!). Niet te hard hoor, want de volgende ochtend stond er een vlucht naar Gran Canaria op de planning. Alleen Linda had de “beetje rustig aan”-memo niet helemaal gekregen, en hebben we nog lam door de douane heen moeten slepen om 06.00 ‘s ochtends. Je weet wat ze zeggen: een goed begin is het halve werk.En eerlijk, de vakantie was heerlijk. Als chaotisch gezinnetje hebben we met z’n zessen het appartement veranderd in een bende, het strand onveilig gemaakt, meegedanst met Spaanse dametjes, door de bergen gescheurd met een 7-persoons wagentje (Sam was aan het rijden, Marit is een paar keer bijna uit de auto gesprongen uit doodsangst) en ontzettend veel pina coladas gedronken. Zittend aan zee met een biertje en pizzapunt in de hand hebben we samen een traantje weggepinkt (oké, alleen ik dan). Wie had een half jaar geleden kunnen bedenken dat we daar met z’n zessen zouden eindigen?Bij terugkomst wachtte het normale bestuursleven weer op ons. Ik kan je vertellen dat sommige taken ondertussen m'n neus uitkomen (zaaldiensten, ugh - ik wil gewoon dansen in het sportcafé!), maar we vinden nieuwe manieren om het leuk te houden. Ooit gehoord van een Bestuurlijke BierBidon? Nee? Ik ook niet. Terwijl we terug in een routine rollen, zijn we ook heel veel nieuwe dingen aan het doen. Zo was er afgelopen weekend voor het eerst sinds corona weer een liftweekend, dit keer naar Hamburg. Wat een succes! Volgende week vindt de eerste Van Slag Kom Kijken-dag plaats en gaan we los bij een silent disco met andere studentensportverenigingen. Daarna begint het warmer te worden en vindt er zowat elke week een activiteit plaats; een super leuk vooruitzicht!Daarbij kan ik niet anders dan afsluiten met een andere mijlpaal: ondertussen zijn de sollicitaties voor het volgende bestuur open. Het is bizar om te bedenken dat nieuwe mensen deze hele ervaring gaan meemaken, al zal die anders zijn dan die van mij. Want, dansjes in de keuken met Sam, late avondjes eindigend met fiets-en-al op de grond met Marit, droge grapjes met Karlijn, beppen met Luna en sjansen met Linda; dat zijn de ervaringen die mijn jaar zo’n feestje maken. En dat gun ik iedereen! Veel liefs, Lynn

03/22/2023 Door Lynn Smeets bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #38.3

Hallo allemaal! Ik ben Sam, ook wel el Penningmaestro. Ik mag mijzelf graag omschrijven als een enthousiast, creatief en humorvol persoon en dat is precies waar ik voor sta in het bestuur van onze vereniging.Samen met mijn fantastische team zorgen wij ervoor dat onze leden het naar hun zin hebben en dat alles op rolletjes loopt. Als bestuurslid ben ik verantwoordelijk voor de financiën en de sponsoring, heel leerzaam dus! Het allerleukste aan mijn rol is om samen met de rest van het bestuur creatieve ideeën uit te werken en uit te voeren voor onze leden.Ik heb altijd al een passie gehad voor volleybal en het is geweldig om dit te kunnen delen met anderen door middel van onze vereniging. Het is een unieke kans om niet alleen te spelen, maar ook nieuwe mensen te ontmoeten, verantwoordelijkheid te nemen en natuurlijk, om onze volleybalkunsten te verbeteren.Het is niet altijd serieus zaken doen en trainingen volgen, we weten hoe we moeten lachen en plezier maken. We delen dit sinds kort soms ook op onze Instagram. Volgen jullie @vanslagbestuur al? Hier delen we soms wat sneak peeks van onze avonturen. Het zijn momenten als deze die ons dicht bij elkaar brengen en ons laten zien hoe belangrijk het is om ook buiten het volleybalveld plezier te maken en elkaar te steunen.Hopelijk geeft dit jullie een idee van wat er achter de schermen bij onze vereniging gebeurt en waarom we zo trots zijn om hier deel van uit te maken. Tot snel!P.s. onder mijn kwaliteiten valt ook efficiënt werken. Wist je dat het grootste deel van deze column gegenereerd is? Zitten geen fouten in toch?

02/07/2023 Door Sam Doodeman bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het bestuur #38.2

Hallo lieve Van Slaggers, Superleuk dat ik nu, na Marit, als tweede aan de beurt ben om jullie toe te schrijven! Inmiddels zijn we al weer enige maanden begonnen aan het nieuwe Van Slag seizoen en ik geniet nog steeds van elke seconde. Gek om te bedenken dat het voor ons als 38e bestuur alweer een half jaar geleden is dat we in spanning zaten te wachten op het belletje van het 37e. Ik word nog steeds blij als ik denk aan dat moment, zo onverwacht dat ik eigenlijk niet eens zo zenuwachtig was (wat best bijzonder is voor de mensen die mij kennen). Ik had namelijk vrij kort voor de sollicitatiedeadline de knoop echt doorgehakt over mijn sollicitatie voor het bestuur van Van Slag. Na het weekendje weg kon ik gewoon simpelweg niet anders dan solliciteren; Van Slag, met al haar leuke mensen, is gewoon té leuk! De zondag na het weekend besloot ik daarom om gelijk maar aan mijn motivatiebrief te beginnen, waar ik, perfectionist die ik ben, menig middagje aan heb gesleuteld. Want ‘hoe groot was mijn kans nou eigenlijk?’, dacht ik toen. Mede daarom zag ik het positieve bericht wat ik enige weken later in mei kreeg ook totaal niet aankomen.En toen was het tijd om snel op de fiets te springen naar Emma, want daar zou ik de rest van het KB ontmoeten. Spannend! Ik had geen idee wie verder nog hadden gesolliciteerd en was er vrij zeker van dat zij mij ook niet zouden kennen (bijna niemand wist immers dat ik gesolliciteerd had en ik was eigenlijk ook niet echt een actief lid geweest tot dan toe). Na de geheime KB-onthullingsceremonie was mij al snel duidelijk dat dit een hele fijne groep mensen was waar ik met open armen werd ontvangen! Terugkijkend op die middag denk ik ook dat toen al duidelijk te zien was wat voor dynamiek wij als bestuur hebben en hoe we ons presenteren naar de verenging. We besloten namelijk gelijk een, al zeg ik het zelf, hilarisch en super random filmpje te maken om onszelf als KB te onthullen. Dit soort leuke, creatieve en gekke dingen maken ons denk ik tot het bestuur dat we zijn en ik krijg elke keer weer en lach op m’n gezicht als we weer eens met z’n allen aan het lol trappen zijn. Stelletje gekkies bij elkaar.Volgens mij spat bij iedereen na deze eerste maanden nog steeds het plezier eraf. Ikzelf kan in ieder geval zeggen dat ik superduper blij ben dat ik de kans heb gekregen om dit bestuursjaar te doen, wat een ervaring! Ik heb geen moment spijt van mijn sollicitatie en ben elke week weer verbaasd dat het nóg leuker wordt dan het al is. Wat is het gaaf om met zo’n fijne groep mensen Van Slag draaiende te mogen houden en wat zijn onze leden ontzettend leuk. Hoewel ons hele bestuur relatief jong is en sommigen van ons Van Slag (zonder corona) nog niet heel lang hebben ervaren, denk ik dat we ons taak als bestuur goed uitvoeren. Ik ben in ieder geval al erg trots op de dingen die we hebben gedaan en projecten die (nog) lopen. Zo is Lynn volop bezig met het professionaliseren van de TrainCie en de merchandise catalogus en heeft Sam al een excelsheetje voor je gemaakt voordat je wist dat je die nodig had. Linda heeft haar beltegoed al tien keer opgemaakt om alle commissies succesvol te vullen (en hoe!) en Karlijn werkt keihard aan het optimaliseren van haar teamco-overdracht zodat deze er piekfijn uit zal zien voor de volgende teamco. Marit doet zoveel dat ik betwijfel of die meid echt geen superkrachten heeft, onder andere het maken van een wintersport overdrachtsdocument en ikzelf ben bezig het maken van een plan voor de huisstijl en social media van Van Slag! Ik ben trots op ons teampie en heb vooral heel veel zin in de rest van dit jaar. Ik ben benieuwd wat het allemaal gaat brengen. Een ding weet ik zeker: met zo’n leuke vereniging en de leukste leden ooit kan dat alleen maar positief zijn!Liefs, Luna

12/06/2022 Door Luna Dral bestuur, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...