Nieuws

Vanuit het Bestuur #7

Vanuit het Bestuur #7Van ons alle zes een laatste woord aan jullie! XIris:Leden die stiekem biertjes mee sneaken in de zaal. Mexxend de avond volhouden. De nieuw geïntroduceerde halve liter challenge. Iedereen proberen te enthousiasmeren voor het opzetten van de netten. De vlag ophangen waar ik zelfs na een jaar nog 5 cm te klein voor ben. Tess met 'Stupid', waar niemand de tekst van kent, maar toch probeert mee te zingen met het couplet. Ik geniet, van jullie, van de vereniging en van het leukste bestuur wat ik had kunnen wensen. Ja, tuurlijk ga ik het missen. Maar we gaan volgend jaar gewoon weer verder met genieten. Lieve leden, lief bestuur, jullie zijn toppertjes! Bedankt dat ik dit jaar jullie voorzitster heb mogen zijn!Anna:Van Slag. Een van de betere keuzes die ik drie jaar geleden heb gemaakt. Ik ben ontzettend blij dat ik bij deze vereniging zoveel lieve mensen heb leren kennen en zoveel leuke momenten heb meegemaakt. En wat kan dit nog beter maken dan een bestuursjaar met de leukste en liefste bestuursgenootjes die ik me kan wensen. Afgelopen jaar is een jaar wat ik absoluut niet had willen missen en waar ik ontzettend veel heb geleerd (en gedronken). Jullie zullen wel denken: wat een verhaal vol geslijm en clichés, maar ik kan verzekeren dat niets minder waar is. De vereniging is voorlopig nog niet van me af, op naar mijn vierde jaar!Judith:En dat was het dan alweer... De laatste dinsdag is geweest, de laatste keer dat wij in ons bestuursshirt hebben mogen rond hobbelen. Zo’n gek besef dat dit zo goed als het einde is van ons bestuursjaar. De overdrachten zijn gaande, een nieuw bestuur staat vol enthousiasme voor jullie klaar. Maar wat was het een ongelooflijk top jaar met zoveel toffe momenten! Alle activiteiten, onze vergaderingen, de dinsdagavonden die altijd een feestje zijn. Genoten van mijn lieve bestuursgenootjes -trots op het 32e!-, en uiteraard van jullie! Heerlijk om iedereen zo te zien genieten op de dinsdagavonden bij Van Slag, bedankt lieve Van Slaggers, fijne vakantie en tot in september!Inge:Lieve Van Slaggers, wat was het een ontzettend mooi jaar! Vaak is me de vraag gesteld hoe ik dit jaar heb beleefd… Om het in een woord samen te vatten: rollercoaster. Vorig jaar mei zijn we deze rollercoaster ingestapt om vervolgens op volle snelheid het jaar te hebben mogen beleven, inclusief bestuursvergaderingen, commissievergaderingen, cobo’s, Van Slag activiteiten, en vooral veel gezelligheid! Inmiddels naderen we de finish en begint de rollercoaster steeds langzamer te gaan en tot stilstand te komen. Afrondende taken, overdrachtsdag en -borrel staan op de planning en dan komt het tot een einde. Heel Van Slag en lieve bestuursgenootjes, ontzettend bedankt, ik heb genoten!Vincent:De laatste akkoorden worden gespeeld, de eindborrel is geweest. Het feit dat twee biertjes adten voor mij een laatste plaats opleverde laat twee dingen zien. Ten eerste ben ik dit jaar acht jaar ouder geworden en nog belangrijker;  de meiden hebben als een trein leren drinken. Een vol jaar, vol toffe activiteiten en ontmoetingen. De commissies hebben mijn hartje met trots laten overstromen bij het organiseren van de evenementen. Ik wens het nieuwe bestuur alle kracht en succes toe als ik weer lekker kan gaan escaleren. Jullie gaan mij volgend jaar geheid weer op de gekste plekken zien powernappen. Dikke lik aan je oor!Ellen:Daar zit ik dan op mijn fietsje, voor de laatste keer op weg naar Olympos, op naar de laatste avond om ons bestuursjaar samen met jullie af te sluiten. Ik kijk terug op een onvergetelijk jaar, een jaar van fanatiek volleybal, hier en daar een biertje of zelfs een heel kannetje adten, dansen op de bar, losgaan in De Vrienden en nog zoveel meer. Zo trots als een pauw heb ik de award “pechvogel van het jaar” ontvangen, maar eigenlijk vind ik dat ik juist een geluksvogel ben als bestuur van zo’n leuke vereniging! Lief bestuur, zonder jullie was het niet gelukt, ik ben enorm trots op jullie! Lieve Van Slaggers, ik had me geen leukere vereniging kunnen wensen: bedankt voor al jullie enthousiasme en gezelligheid, dat heeft alles zoveel leuker gemaakt. Ik heb intens genoten! Zoals het liedje zegt: afscheid nemen bestaat niet, ik zie jullie op de DAV’s en anders gaan we er samen met ons nieuwe bestuur een super tof nieuw seizoen van maken!

07/08/2017 Door Judith Preuter bestuur, column, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het Bestuur #6

En daar is ie dan, de zesde ‘Vanuit het Bestuur’ column! Aan mij de eer. Als secretaris en verantwoordelijke voor onder andere alle nieuwsbrieven wilde ik graag dit rijtje eindigen (overigens, niet getreurd er komt zeker nog een column aan). Jullie hebben inmiddels al aardig wat gelezen over wat wij zoal uitspoken in dit bestuursjaar. Zo nam Iris jullie mee naar onze allereerste activiteit als bestuur. Zij nam jullie mee op ons groen-overgoten-bootje over de grachten van Utrecht tijdens de UITweek. Ja ja, daar begon het grote feest. Inge deelde onze eerste ervaring met een constitutieborrel (“wat gebeurt hier......?!”), én vertelde wat over de voorbereidingen van onze allereerste ALV. Ja de ALV, waarna Ellen dus in de derde column beschreef hoe op die eerste ALV onze hamer kwijt raakte, oef, dat was wel een momentje. Eigenlijk kan het niemand ontgaan zijn wat dat heeft betekend: hét escalatie-alfabet. Vincent liet jullie perfect meemaken hoe een brakke woensdagochtend als bestuurslid eruit ziet, iedere dag dingen voor de vereniging doen: welcome to our life. En toen kwam Anna, en Anna vertelde over ons pareltje van dit jaar: de allereerste constitutieborrel van Van Slag ooit! Dit is er één voor in de boeken kunnen we wel zeggen. Maar nu? Nu zijn we onder andere bezig met het kiezen van onze opvolgers. De brieven zijn binnen, de gesprekjes zijn gestart, en dan begint het hele denkwerk. Leuk, maar daarnaast ook ontzettend lastig, dat kunnen we wel alvast zeggen. Het is gek om naar het einde toe te werken. Zo voelt dat althans, want eigenlijk hebben we nog een aardig stukkie te gaan. Veel leuke activiteiten en dinsdagavonden nog voor de boeg (jaaaaaa fijn!). Er is al zoveel gebeurd dit jaar, we hebben de vereniging beter leren kennen, jullie verder leren kennen, we hebben andere SSV’s leren kennen, we hebben elkaar goed leren kennen. Ik vind het allemaal helemaal leuk en ben meer dan blij dat ik deze kans heb gekregen!Maar, toch gek. Nu nog iedere dag de Van Slag mailbox checken, in de weer zijn met mailtjes, soms rustig, af en toe druk. Maar straks? Alleen m’n eigen mail nog. Na een paar minuutjes ben ik daar wel weer klaar mee. En de bestuursapp, nog zo’n dingetje. Hoeveel berichten daar wel niet in zijn gedropt, dagelijks, daar is een behoorlijk boekwerk over te drukken. Maar, laten we zeggen: gelukkig hebben we onze YOLO-app nog. De maandagavond, geen vergaderingen meer. Slik. Euhhh tijd voor een chill avondje dus? Eindelijk wat beter gebruik gaan maken van m’n netflix account dan maar. Ons bestuursshirt en -vest, de kast in. Voor tja, een soort van voorgoed wel. Altijd als ik m’n shirt aan heb, krijg ik toch even zo’n geluksmomentje. Een beetje zo’n momentje van trots zijn op Van Slag en alle leuke mensen en alle leuke dingen die hier gebeuren (please volgend bestuur, zorg dat er een CoBo komt, dan kunnen we toch weer eventjes shinen in onze shirtjes).  Goed, en verder? Aankomend weekend is bestuursweekend 2.0! Na Antwerpen wordt het nu een reisje naar bestemming nog onbekend. Anna en Ellen hebben de hele reutemeteut georganiseerd en hebben ons een behoorlijk gekke paklijst toegestuurd (vraag ons komende dinsdag vooral eventjes wat we allemaal moesten meenemen). Ik heb al helemaal zin in dit weekendje met deze vijf lieve, leuke en vooral ook gekke toppertjes.En dan ga ik deze ‘Vanuit het Bestuur’ afsluiten. Dus lieve Van Slaggers, geniet nog even van de tien laatste wedstrijden van dit seizoen, ga lekker mee met het weekendje weg, doe mee met Van Gras en tussendoor ook nog met het tweede pooltoernooi, kom naar het laatste feest, maar vooral ook eerst naar het BallStars toernooi, het Studentensport Sneakergala wordt ook sowieso leuk, en ehmm... Vooral lekker genieten op die dinsdagavond!Liefs Judith

04/26/2017 Door Judith Preuter bestuur, column, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het Bestuur #5

Na vele constitutieborrels te hebben bezocht was het dan eindelijk onze beurt. De eerste echte constitutieborrel van Van Slag. Onze eerste constitutieborrel kan ik me nog goed herinneren, waarbij de indruk vooral was: wat is hier in godsnaam de bedoeling van? Na een - voor de meeste van ons – lange en zware dinsdagnacht kwamen we van te voren brak bij elkaar om te eten en te bespreken wat ons die avond te verwachten stond. Wat is zo’n borrel nou precies, wat moeten we gaan doen? Na wat onverhoopte late appjes naar bekenden fietsten we vol goede moed, maar zonder enig idee, richting Olympos. Daar eenmaal aangekomen werden we al erg gelukkig van het eerste feit: gratis bier! Ondanks onze brakke koppies was dit gouden drankje wel hartstikke welkom. De rest van de avond vloog voorbij waarbij we termen als ‘recipiëren’ en ‘pedel’ leerden kennen. Daarnaast begreep Iris dat ze nu eindelijk heel hard mocht schreeuwen als een ander bestuur werd aangekondigd, waar ze sindsdien bij elke borrel veelvuldig gebruik van heeft gemaakt. En wat hebben we genoten van deze borrels. Van benen scheren, Leffe adten, tot het geven van een lapdance (bedankt mister X!), het was nooit een saaie bedoeling. Eigenlijk waren alle andere borrels zo’n feest dat het idee van een eigen constitutieborrel steeds meer ging spelen. Ook andere besturen waren benieuwd of dit nog op de planning stond. Na overleg met elkaar en De Vrienden was het dan zo ver: het ging echt gebeuren.Terug naar onze eigen borrel: Het was rustig. Zo rustig dat het voelde alsof een stille storm zich voorbereidde. De rust tijdens de borrel verdween echter snel. Onze voorgangers waren zo lief geweest om stiekem in de kast wat mensonterende lelijke maskers te jatten en deze ons op te laten zetten, waarna deze maskers net zo makkelijk weer gebrast werden door deze lieve mensen. De tegenprestatie? Een driegangen diner voor ons allen, wat ik persoonlijk niet een hele grote straf kan vinden. Na een langzame start werd het racen voor de bezoekers om verhaal en cadeau volledig te kunnen presenteren. Onze pedel Sietse-Jelle en Joep hielden dit allemaal goed in de gaten. Nadat iedereen z’n zegje had kunnen doen was het tijd om de hakken uit te trekken en lekker te gaan dansen. Het was echt een prachtige avond en ik zou het zo weer overdoen.Momenteel ben ik bezig met het regelen van jullie merchandise, welke zeer binnenkort opgehaald kan worden. Daarnaast organiseren Ellen en ik samen met andere SSV’s een gemeenschappelijk toernooi, waar snel meer bekend over gemaakt zal worden en waar jullie ook aan mee kunnen doen. Als ik terugkijk op de afgelopen maanden dan heb ik het super naar m’n zin gehad, en weet ik dat er nog hele leuke maanden aan zitten te komen. Zo gaat er nog gelift worden, gaan we fietsend dineren, weekendjes weg, cocktails bouwen, toernooien spelen en natuurlijk de dinsdagavonden sportief en gezellig beleven. Ook heb ik met Ellen een bestuursweekendje weg gepland, opnieuw naar bestemming onbekend! Ik kan alleen maar zeggen dat ik volop aan het genieten ben van dit jaar en van jullie, en dat ik van plan ben om hier nog meer van te genieten!Liefs Anna

03/15/2017 Door Anna Hoonakker bestuur, column, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het Bestuur #4

Een hard geluid, half slapend word ik wakker. Mijn oogleden willen nog scheiden van de rest van mijn gezicht. Ik negeer het, denk ik. TRINNGGGG!!!! Waar ben ik eigenlijk? En wat is dat geluid? Met een bonkend hoofd en gesloten ogen probeer ik rechtop te gaan zitten. TRINNGGG!!! En dat om half-fucking-tien mompel ik terwijl ik geïrriteerd mijn badjas uit de kast gris. TRINNGGG!! Ja ja ik kom al schreeuw ik tegen de nog gesloten deur met de nog onbekende mens aan de andere kant. ‘Ik heb hier een pakje voor je huisgenoot’, zegt de man met de afkeurende blik in het PostNL jasje. Ik pak het pakje aan, en bedank hem vriendelijk voor het wekken. Je raadt het al….. Het is weer woensdagochtend. De week is weer doormidden, maar het rustige deel is geweest. Woensdag is de dag waarop ik aan mijn bureau ga zitten met een pot veel te zwarte koffie en alle notulen lees van de commissies. Tijdens het lezen pen ik mijn to-do-list vol met kleine taken en vragen voor specifieke mensen om voor mijzelf een duidelijk overzicht te maken in een oerwoud van projecten en evenementen. Ik bel Inge op, mijn steun en toeverlaat in de financiële Van Slag-wereld, en vraag haar om een update over het financiële reilen en zeilen binnen de commissies. ‘Heb je de begroting binnen, Ing?’ Meteen krijg ik een duidelijk overzicht van de financiën binnen de commissie en de haalbaarheid van de begrote plannen. Dingen die mij ontgaan waren worden nu duidelijk. Zoveel factoren om rekening mee te houden voordat een evenement plaats kan vinden. Intussen krijg ik een appje ‘Vin, ik heb je gisterenavond op Olympos gesproken en weet je al een antwoord op mijn vraag?’. Uuuhhh, kak, mijn herinnering laat mij in de steek. Angstvallig probeer ik te gissen en te redeneren in mijn hoofd wat de vraag ook alweer was. ‘Wanneer heb je mij gesproken’, zeg ik maar als alternatief.  ‘Ik denk na je achtste biertje’, zegt ze, gevolgd door een rits lachende smileys. Ik was er ingetrapt, een goudgele kan, omringt door dobbelstenen en een dienblad hadden mij wederom in de val gelokt. Ik ga meteen voor je aan de slag app ik terwijl ik mijn zoveelste kop koffie inschenk. Het eerste pooltoernooi bij onze nieuwe sponsor ’t Hart is vanavond en het wedstrijdschema moet gewijzigd worden. Met een gebrek aan pooltoernooi-kennis struin ik het internet af naar tips en tricks. Het schema moet er komen, ik heb geen keu’s. Uren ploeteren verder heb ik een schema wat zou kunnen gaan werken. Zonder powernap stap ik een tikkeltje zenuwachtig het poolcafé binnen. Dit toernooi voelt als mijn kindje en ik wil zorgen dat iedereen een goede tijd heeft. De avond zelf is een groot succes! Iedereen lijkt zich kostelijk te vermaken en de tapkraan hoeft niet gesloten te worden. Na een uitgebreide borrel gaan we met een groep naar de volgende sponsor, De Vrienden, waar het feestje losbarst. ’s Ochtends kijk ik naar mijn telefoon, 180 berichten in acht apps staat op het beginscherm. Welkom in het leven van een activiteitencoördinator mompel ik terwijl ik de apps door scroll. Iris appt me, ‘vergeet je niet dat je….’, een vaak terugkomende vraag. Zonder Iris mis ik afspraken. De chaoot in mij vergeet vaak naar de agenda te kijken en deze drukke jongen krijgt soms zoveel prikkels dat belangrijke dingen geregeld langs hem heen gaan. Ik maak wederom een lijstje om orde te scheppen in deze kom met verschillende M&M’s om één kleur tegelijkertijd te behandelen. Elke vrijdag ga ik naar trouw naar mijn minor ‘Leiderschap voor actief besturende studenten’. De minor is goud voor mijzelf, maar ook voor de club. Door overleg met andere besturen krijg je veel meer verschillende visies en verenigingsstructuren op je bordje. Prangende vragen vanuit de vereniging stel ik aan hen om te kijken hoe zij daar mee omgaan. Dit is mijn slijpsteen, waarom doen we dingen zoals we dat doen binnen Van Slag? En nog belangrijker;  wat kunnen we verbeteren? Ik merk tijdens het typen dat mijn pagina vol begint te raken maar mijn woorden nog lang niet op zijn. Ik zou dingen uitgebreider willen vertellen, vertellen hoezeer ik mijn bestuur lief heb. Veel mensen vragen mij of ik het wel trek als enige man tussen vijf vrouwen. De waarheid is dat ik niet zonder ze kan. Ja, ik besef me dat dit behoorlijk slijmerig klinkt, maar zonder hen zou ik mijn taak onmogelijk goed uit kunnen voeren. Deze dames zijn geen parttime bestuur, ze zijn bereid ieder moment van de dag aan het werk te gaan voor Van Slag, voor mij, en voornamelijk voor jullie. Ten slotte een shout-out naar jullie; ik geniet intens van jullie allemaal. De dinsdagavonden, de activiteiten, de leuke gesprekken en de klinkende glazen. Jullie zijn het hoogtepunt van mijn studententijd. Dikke knuffel en lik aan je oor, Vincent

01/26/2017 Door Vincent Haringsma bestuur, column, vanuithetbestuur 1 reactie(s) Lees meer...

Vanuit het Bestuur #3

Daar zaten we dan, met zwetende handjes, een bonkend hart en pen en papier in aanslag voor onze allereerste echte officiële ALV. Alle weken van voorbereiding waren voorbij en nu was het dan zover.. Alles verliep vlekkeloos -met uitzondering van een klein telfoutje- je zou zeggen geslaagde avond dus! Tot je de volgende dag wakker wordt en de paniek zich in onze YOLO app schrikbarend snel verspreid. De HAMER?! Ons mooiste, meest dierbare geschenk is ons ontvallen. Gestolen? Vrijwillig weggegeven? Wie zal het zeggen..Gelukkig konden we onze gedachten tijdelijk loslaten aangezien ons eerste bestuursweekend voor de deur stond! Voor iedereen, behalve organisatoren Iris en Inge, een grote verrassing waar de reis heen zou gaan. Erg vrijgevig in tips waren ze niet, maar uiteindelijk bracht de bus ons in het prachtige Antwerpen! Van sightseeing, escalatie-opdrachten, powernappen, karaoke en mexxen: het was een weekend om nooit te vergeten.Toen we terugkwamen begon het echte werk: plannen maken om onze hamer terug te veroveren. Van een Ice Bucket Challenge tot als echte toerist in eigen stad de Dom beklimmen: het kan niet gek genoeg! Ik kan maar één ding zeggen en dat is dat we met opgeheven hoofden blijven strijden tot de hamer weer in ons bezit is!Onze topcommissies zijn allemaal al goed op weg. De ToCo heeft alles uit de kast gehaald om een geslaagd toernooi neer te zetten en hebben gezorgd voor echte bonding binnen de verschillende poules! Deze bonding werd nog meer versterkt na romantisch dineren tijdens Cycling Dinner met een geweldige afsluiter inclusief bier en gratis bitterballen.Als 32e bestuur zijn wij hard op weg om Van Slag in Utrecht goed op de kaart te zetten. We zijn op bijna elke CoBo als volledig bestuur aanwezig en blijven tot in de late uurtjes om de onderlinge contacten te verbeteren. Ook op Olympos zijn wij met regelmaat te vinden om samen met jullie het café onveilig te maken. Aan mij de eer (of straf, kwestie van perspectief) om voor de allereerste keer onze enige-echte-nog-naamloze-mascotte aan te trekken en de teams aan te moedigen tijdens de wedstrijden. Mocht je nou staan te springen bij het idee dat je op dinsdagavond in onze groene vriend mag rondhuppelen: laat het ons weten!Naast alle gezelligheid doen wij er natuurlijk alles aan om onze vereniging zo goed mogelijk te besturen.  We raken steeds geoefender in het vergaderen en verbreken per week ons record. Iris zorgt dat alles vlekkeloos verloopt en zelfs met een biertje op kan zij nog een perfecte vergadering leiden. Tevens is zij samen met Anna druk bezig om de eerste sponsoren binnen te slepen. Binnenkort meer hierover.. Judith heeft bijna geen vingers meer over na het typen van de ALV notulen en alle mailtjes die ze moet beantwoorden. Voor een cursus concentratie kun je altijd bij haar aankloppen. Dat Inge nog normaal kan functioneren met al die cijfertjes en getallen is voor mij een raadsel, maar zij heeft alle uitgaven en inkomsten piekfijn op een rijtje. Vincent, de vrouw van ons bestuur -beste multitasker-, heeft alle commissies onder zijn hoede en helemaal onder controle. Nu vragen jullie je vast af, wat doet Ellen dan nog? Inderdaad, mijn grootste taak zit erop. Na dag en nacht puzzelen, bellen, appen en tot slot honderd keer checken of alles écht wel klopte was de teamindeling eindelijk compleet. Met gepaste trots kan ik mededelen dat onze prachtige vereniging momenteel 365 leden heeft, waarvan 116 nieuwe leden verdeeld over 42 teams! Als fijne bijkomstigheid ken ik iedereens (ja, echt) voor- en achternaam: probeer het eens uit zou ik zeggen. Momenteel coördineer ik samen met Anna de trainingen en zitten wij ook in de commissie voor het gemeenschappelijke toernooi met 5 andere verenigingen, wat ook dit jaar weer plaats zal vinden. Daarnaast verwelkom ik nog steeds nieuwe leden bij onze leuke vereniging om zo te zorgen dat elk team een kansje heeft op die gewilde A1 positie.  Tijdens vergaderingen schijn ik soms iets teveel vragen te hebben, dus laat ik het eens omkeren: wil je meer over mij weten: blijf hangen in het café en wie weet laat ik een paar geheimen los.P.S. Wil je weten wat mijn lieve bestuursgenootjes over mij kunnen vertellen?>>> Wist je dat? Ellen álle voor- en achternamen van de nieuwe Van Slaggers uit haar hoofd kent?>>> Wist je dat? Ellen stiekem een ster is in poolen?

12/04/2016 Door Ellen Breedveld bestuur, column, vanuithetbestuur 0 reactie(s) Lees meer...