Vanuit het bestuur #34.3
Lieve Van Slaggers,
Inmiddels zijn wij voor de schermen 5 maanden en achter de schermen 9 maanden verder met ons bestuursjaar en is het tijd voor mijn column, wow! Toen ik in maart 2017 bij Van Slag kwam, kwam mij een heel warm welkom tegemoet, maar ik had het nooit verwacht dat ik anderhalf jaar later een bestuurscolumn zou schrijven. Ik vind het wel een mooi moment om even vanuit het hart met jullie van alles te kunnen delen.
Hoe ik bij het idee kwam om te gaan solliciteren voor bestuur was ook een grappig verhaal. Ik had het erover dat ik nog niet helemaal klaar was om te gaan beginnen met het 9-to-5 leven en iemand zei tegen mij: “Marsh je moet gaan solliciteren voor het bestuur van Van Slag”. In het begin dacht ik nee joh, maar daarna ging ik met Joep (mijn voorganger) tijdens een vergadering praten en hij heeft mij aangeraden om te gaan solliciteren. Uiteindelijk op een dinsdagavondje tijdens het borrelen met Miriam bij Olympos hebben we samen besloten om te gaan solliciteren. Toen Sietse-Jelle mij belde dat ik het geworden stond ik letterlijk te springen met mijn telefoon in mijn hand maar volgens mij hebben ze dat tot vandaag niet door gehad. Jullie hebben waarschijnlijk wel gehoord dat wij niet zo spectaculair goed waren in het geheim houden van het KB met koningsnacht.
Mijn bestuursjaar begon een beetje anders dan ik had verwacht. Nu dat we bijna een half jaartje verder zijn moet ik eerlijk zeggen dat ik geen idee had wat mij te wachten stond. Ik wilde stage gaan lopen voor 3 dagen per week maar helaas kreeg ik niet wat ik wilde, in plaats daarvan kreeg ik een baan aangeboden die een hele goede start van mijn carrière had kunnen zijn. Het enige nadeel daarvan was dat ik in september een training moest volgen voor 40 uur per week. De combinatie van een fulltime baan met een drukke start van het bestuursjaar was voor mij tijdelijk wel te combineren, maar wat ik niet wist was dat ik geen buffer zou kunnen houden voor onvoorzienbare evenementen. Mensen die wel iets dichter bij mijn privéleven zitten weten dat helaas september en oktober moeilijke maanden voor mij waren en door de omstandigheden had ik niet genoeg tijd om goed te kunnen voorbereiden voor de eerste ALV.
De ALV was wel een wake-up call, een moment om te realiseren dat een bestuursjaar niet alleen feesten en gezelligheid is, maar ook verantwoordelijkheid. Ik moest aan mijn bestuursgenoten, de leden en vooral aan mijzelf bewijzen dat ik mijn best voor de vereniging doe. Gelukkig is tijdens de extra-ALV onze begroting zonder tegenstemmen doorgegaan en ik was helemaal trots op iedereen die mij had geholpen om mijzelf weer op te kunnen pakken en herstellen.
Als afsluitende opmerking moet ik zeggen dat het zo ontzettend mooi is om een deel te mogen uitmaken van de Van Slag ervaring met jullie allemaal. Ook wat ik voor de rest van mijn leven zal meenemen is vijf maatjes met wie ik zoveel heb meegemaakt wat niet te beschrijven is met woorden.
Ik wens jullie allemaal een fantastisch 2019 en heel veel plezier bij Van Slag weer dit jaar!
Yours truly,
Marsh
