Vanuit het bestuur #34.4
Heey lieve Van Slaggers!
Het is al weer bijna een jaar geleden dat ik solliciteerde voor het bestuur en dan is het nu dan ook daadwerkelijk mijn beurt om een bestuurscolumn te schrijven voor jullie. Nog steeds heb ik het idee dat we pas net begonnen zijn, maar we zitten ondertussen alweer in speelronde 5. Vanzelfsprekend zijn er dan ook al veel dingen gebeurd in het afgelopen jaar, waar ik jullie een klein beetje van wil laten meebeleven.
Zoals elk bestuur wil je graag knallend een bestuursjaar in en dat ging bij Miriam en mijzelf al meteen wel heel erg letterlijk. Op onze eerste officiële dinsdag als bestuur viel Miriam met haar hoofd op de grond en brak de voorvork van mijn fiets af. Het gevolg was een paar hechtingen voor Miriam en een gebroken kaak voor mij. Desalniettemin hebben we ons niet laten kisten en na een weekje of drie eten door een rietje werd mijn kaak langzaam weer beter en zoals menigeen heeft vernomen had ik al vrij snel geen last meer van enige complicaties zodat ik aan het begin van het jaar toch gewoon weer even veel flauwekul kon verkopen als normaal.
Te beginnen met de eerste activiteit van het jaar, waarbij ik met een hele leuke Introcommissie het Introweekend mocht organiseren. Voor mijzelf was het hoogtepunt van het weekend toch wel de cantus waarbij Koen en ik een flink aantal mensen even goed van de Van Slagsfeer hebben laten proeven.
Na het introweekend was het tijd om ons als bestuur vol te storten op het besturen van de, jawel, grootste studentenvolleybalvereniging van Nederland. Voor mij betekende dat meteen het opzetten van iets wat ik als mijn grootste doel zag voor dit jaar: het ervoor zorgen dat de Van Slag trainingen het hele jaar optimaal benut zouden worden. Op de dag van schrijven kan ik stellen dat dat vooralsnog geweldig gelukt is! Dit was zeker niet mogelijk geweest zonder de hulp van een groep geweldige trainers die elke week weer voor heel veel van jullie klaar staan!
Naast het regelen van de trainingen en vele andere dingen die aan Van Slag gerelateerd zijn, zijn er ook zat dingen naast Van Slag die voor erg veel plezier kunnen zorgen. Een constitutieborrel van een andere studentensportvereniging is hier een erg goed voorbeeld van. Voor de mensen die het fenomeen van een CoBo niet kennen, even een korte samenvatting van de volgorde van stappen op zo’n avond. Als eerste komen we binnen als bestuur en Max meldt zich aan bij de pedel. Jelle zorgt ervoor dat iedereen meteen gratis bier in zijn handen heeft en terwijl dit gebeurt kijkt de rest naar wat er allemaal te jatten valt. Hierbij is het van belang goed in te schatten welke bewakers je wel of niet kan hebben. Je kan dit heel goed testen door vooral overal even aan te trekken om te kijken of de spullen wel goed vast zitten, de mensen die echt opletten zitten meteen in je nek. De kunst is juist deze mensen zoveel mogelijk te omzeilen en de wat slomere bewakers op te zoeken. Na een tijdje roept de pedel ons bestuur om en begint Max een enorm lulverhaal waar geen einde aan lijkt te komen en uiteindelijk overhandigen wij een cadeau. Voor het cadeau geldt, hoe groter en zwaarder het cadeau, hoe beter aangezien die allemaal ergens thuis moet worden opgeslagen, denk hierbij aan fietswrakken, magnetrons, stofzuigers en andere kapotte spullen. Na de felicitaties uitgedeeld te hebben begint het hele spel. Het ene na het andere cadeau, bestuurslid, pedelstaf, pedel, gastenboek of vlag wordt naar buiten gesmokkeld, de ene keer met grof geweld en de andere keer op een wat subtielere wijze. Om de avond compleet te maken vraagt Miriam, nadat we 1.5 uur complete chaos hebben aangericht, of we nog wat willen gaan brassen…. Ook onze eigen CoBo was volgens anderen een groot succes, ik kan me er op de een of andere manier niet zo veel meer van herinneren.
Het zijn uiteindelijk ook dit soort avonden die ervoor zorgen dat je als bestuur, niet alleen naar andere besturen toegroeit, maar ook vooral meer naar elkaar, iets wat ik met deze groep geweldige mafketels ook zeer zeker heb. De vaak flauwe, soms mislukte, kutwoordgrappen van Max, de naïviteit van Miriam, de lompe humor van Jelle, de subtiele grapjes van Guido en de zelfspot van Marshall zijn een paar kleine redenen dat ik nog altijd met zeer veel plezier met mijn bestuur me wil inzetten voor deze geweldige vereniging en fantastische mensen.
We zitten alweer over de helft van ons bestuursjaar, maar desalniettemin wil ik jullie maar al te graag uitnodigen om er samen met ons nog een paar fantastische maanden van te maken met de vele activiteiten en dinsdagavonden die ons nog staan te wachten.
Tot op de dinsdagavond!
Groetjes Wotte
