Lieve allemaal,De kerstvakantie staat op het punt van beginnen, 2025 komt steeds dichterbij, dus het is tijd om een terugblik op 2024 te doen. Mijn 2024 is een heel bewogen jaar geweest. Veel is veranderd en je kan je eigenlijk afvragen wat er bij mij nog hetzelfde is gebleven het afgelopen jaar. Er zijn een paar dingen onveranderd, ik woon nog altijd in Zeist (wel intern verhuisd) ik speel nog steeds in de Smashed Potatoes (teamsamenstelling is veranderd), werk nog steeds bij Lyceo (op een andere school) en mijn ouders wonen nog steeds in het mooie Friesland! Hier houden de overeenkomsten met het begin van het jaar wel een beetje op. De grootste verandering die heeft plaatsgevonden is toch echt wel dat ik nu bestuur ben bij deze vereniging. Ik wist eigenlijk al heel lang dat ik hier heel graag bestuur wilde doen, dus dan is het extra leuk dat het nu ook is gelukt. Het voelt nog als de dag van gisteren dat ik mijn sollicitatiebrief aan het schrijven was, samen met Kees. Vanaf moment 1 waren wij eigenlijk al samen bezig met bestuur, net zoals nu hihi. Op de dag van de sollicitatiegesprekken had ik samen met Casper onze wekelijkse werksesh. Ik kon me alleen niet zo goed concentreren, want ik had later die middag nog mijn sollicitatiegesprek. Gelukkig was Casper daar om me gerust te stellen en me goede moed in te praten voor de sollicitatie. Hij had die ochtend nog dezelfde sollicitatie, dus kon me uit ervaring goed motiveren. Toen begon het lange wachten… Uren, dagen, weken gingen voorbij tot we eindelijk het verlossende woord te horen zouden krijgen. Gelukkig kwam daar in de tussentijd Ward weer terug uit Australië en het moment dat Casper mij vertelde dat hij weer terug was, rende ik naar buiten (ja, het was toen nog mooi weer met zonneschijn) en sprong ik in Ward zijn armen. Na een paar maanden weg te zijn geweest, konden wij nu weer verder met het opbouwen van een mooie vriendschap die aan het ontstaan was. Om meer afleiding te zoeken, was ik natuurlijk elke woensdag bij de training te vinden. Daar heb ik Pien leren kennen. Samen trainden we bij belofte en we werkten toen al hard aan onze samenwerking, alleen toen als setter en dia. We konden elkaar steeds beter vinden, maar verder spraken we elkaar niet echt. Linda ken ik al vanaf moment 1 dat zij bij Van Slag kwam. Toen ik mijn eerste volledige jaar in ging en zij bij Van Slag kwam, zaten we zomaar opeens samen in het groepje op introkamp (St. Patricksday <3!). Toen het moment dan ook daar was en we allemaal bij elkaar kwamen in Zeist, waar ik een keer geluk had en maar 5 minuten hoefde te fietsen :). Na enige tijd mochten de blinddoeken af en kon het avontuur met ons zessen beginnen! Vanaf begin mei begon dit mooie, grote, uitdagende avontuur, maar gelukkig doe ik het niet alleen, maar met nog 5 andere hele lieve bestuursgenootjes <3. Ik ben super blij dat ik met deze 5 mensen dit jaar mag meemaken en hebben dan ook al veel beleefd. Een van de dingen die me altijd zal bijblijven is de minivakantie in Maarssen, waar we elkaar heel goed hebben leren kennen. Maar ook de kleinere dingen zoals de kerstfoto’s maken in de Intratuin en het taartje eten in het café daar, omdat we nog moesten wachten op Joris, zijn echt momenten die ik voor geen geld had willen missen. Elke week is weer een feest (voor mij iets te vaak letterlijk een feest) en elke week is uniek en ik kan niet wachten tot volgend jaar, waar we alleen nog maar meer avonturen gaan beleven en herinneringen voor het leven gaan maken.Nu heb ik eigenlijk alleen nog maar teruggeblikt op het eerste moment dat we bestuur zijn geworden, maar nog helemaal niet op de afgelopen maand. Het is de decembermaand, dus het is druk druk druk, maar wel met veel leuke activiteiten. Zo gingen we aan het begin van december dan eindelijk foto’s in onze pakken maken in de Domtuin (in de regen en met 5 graden) en hebben we daarvoor dus onze kerstfoto in de Intratuin gemaakt. Ward ging daarvoor de kerstmutsen van Olympos ophalen, maar was even vergeten dat zijn nette schoenen nog in Leidsche Rijn lagen, dus heeft de arme stakker in de regen van de campus naar Leidsche Rijn via Overvecht moeten fietsen, om vervolgens weer naar Vaartsche Rijn te gaan. Hij kwam dan ook helemaal doorweekt aan, maar dat mocht de pret niet drukken. Na een rondje te hebben gelopen in de Intratuin (waar niet heel is gebleven…) besloten we op te warmen in het café met een taartje. De dag hiervoor was het trouwens tijd om sinterklaas te vieren op de dinsdagavond, dus bezochten sinterklaas en Ballie een bezoekje aan de velden! Die donderdag was het dan echt tijd voor pakjesavond en hoe kan je die nou beter spenderen dan 4 uur lang in de Poema dansen met gratis, onbeperkt bier. Later in die week hebben we met de helft een bezoekje gebracht aan de relatiedag van Protos en hebben we de Heren 2 quiz proberen mee te doen, al ging dit niet altijd even goed. Ook heeft ons cadeau aan 39 eindelijk plaatsgevonden, want aan het einde van deze drukke week hebben we met beide besturen de Duke of Tokyo bezocht en de sterren van de hemel gezongen! De hoogste score die we daar hebben behaald was geloof ik 60, oepsie. De week erna was iets rustiger, maar hadden we op de zaterdag het eerste beachtoernooi. Onder het genot van glühwein was de strijd tussen ons zessen aan, want we waren verdeeld over 4 teams! Dit was erg lachen en uiteindelijk stond niemand van ons in de finale hihi. De afgelopen week was het dan echt eindelijk tijd voor onze constitutieborrel, nadat de vorige was verplaatst, omdat Kees ziek was. Vele besturen zijn langsgekomen om ons te feliciteren en bijna alles en iedereen is wel gebrast, behalve Kees en ik :). Donderdag hadden we een dubbele boeking in de agenda, dus moesten we helaas opsplitsen. Casper, Ward en ik waren bij een presentatie over de toekomstplannen van Olympos en Kees, Pien en Linda waren aan het lasergamen met de AcCie! Gelukkig kwamen onze wegen weer samen bij de naborrel en hebben we de avond afgesloten in Ten Beste. Geen tijd om te feesten, want op 20 december was Pien namelijk jarig en gaan we dit groots vieren! Daarom gingen we donderdag vroeg naar huis, zodat we op de vrijdag weer fris en fruitig naar Pien haar feestje konden gaan. Hierna is het tijd voor de kerstvakantie en gaan we heerlijk uitrusten van de afgelopen weken. Dit wordt dan ook voor het eerst sinds de zomervakantie dat wij elkaar meer dan een week niet gaan zien, wat misschien best onwennig gaat zijn. Tijd met familie doorbrengen is echter ook belangrijk en wie weet ga ik ze helemaal niet missen in de kerstvakantie (al schat ik die kans wel klein). Gelukkig zien we elkaar weer met oud en nieuw, dus zo lang hoef ik nou ook weer niet zonder ze te overleven. Ik hoop dat iedereen net zoveel van de vakantie gaat genieten als dat ik ga doen en wens dan ook iedereen fijne feestdagen toe en alvast een gelukkig nieuwjaar. Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien (mits je niet op wintersport bent) op de volgende dinsdagavond, want om eerlijk te zijn, die ga ik zeker wel missen in de vakantie :(. Liefs,Berber

English belowLieve leden,Wij willen iedereen fijne feestdagen en een sportief nieuw jaar toewensen, waar we elkaar nog veel mogen zien op de dinsdagavonden en de activiteiten! Liefs ,Het 40ste bestuur van V.V. Van Slag,Kees, Berber, Casper, Ward, Pien en Linda-------------------------------------------------------------------Dear members,We would like to wish everyone happy holidays and a sporty new year, where we may see eachother many times on Tuesday nights and at activities!Love ,The 40th board of V.V. Van Slag,Kees, Berber, Casper, Ward, Pien and Linda

Heyy lieve en leuke Van Slaggers,Het jaar is alweer een tijdje bezig en daarom is het nu tijd voor mij om een leuk stukje te schrijven over de vereniging, het bestuur en alle activiteiten die afgelopen maanden zijn geweest.Het begon allemaal voor mij begin mei met een belletje van Ruth. Gelukkig kwam ze gelijk met de deur in huis vallen met de vraag of ik haar opvolger wilde zijn. Met extreem veel enthousiasme en zenuwen ben ik die avond te weten gekomen met wie ik dit geweldige avontuur zou gaan delen.Berber, onze secretaris, die met net zoveel passie de notulen bijhoudt als dat ze bijhoudt in welke trein ze heeft gereden. Casper, die als penningmeester de rest van het bestuur conditioneert door iedere keer taart mee te nemen voor het financiën gedeelte van de vergadering. Ward, onze vicevoorzitter, wiens kennis diep komt, in tegenstelling tot zijn squat. Pien de teamcoördinator of de moeder van de groep die net zo zorgt voor de teams van Van Slag als ze voor het bestuur doet met haar meelevendheid. Als laatste hebben we Linda, de activiteitencoördinator, die met haar sprankelende 'love' uitspraken altijd de vergaderingen opfleurt.Die avond van het belletje en de dag erna werden we gelijk op de proef gesteld, namelijk: een filmpje maken voor de bekendmaking. De bekendmaking was namelijk gelijk de dinsdag erna! Enige stress was opgeleverd doordat er een brandmerk in de hoek van de video stond die we slim weg hebben weten te werken door er een Van Slag logo op te plakken (nu weet je het haha). Toen was het tijd voor de dinsdagavond… Op deze avond heb ik met zo min mogelijk mensen proberen te praten om te verstoppen dat ik kandidaat kandidaat bestuur was (dit was overigens niet gelukt haha).Maar met deze groep schatjes begon het allemaal na de Voorjaars-ALV toch echt: Gala, Van Gras en natuurlijk de dinsdagavonden en de wekelijkse vergaderingen. Er was hierna ook nog een zomervakantie waarin wij allemaal door zijn gegaan met de overdrachten, maar wij ook tijd hebben gemaakt om te bonden met elkaar als bestuur. We zijn een paar daagjes weg geweest en hebben hier de leukste tijd gehad. We hebben gezwommen, iedere 40ste minuut een ander spel of shotje gedaan, Casper heeft zijn BBQ skills laten zien en we hebben met z’n allen tot laat buiten gezeten en diepe gesprekken gehad. Oh en Casper heeft die hele avond in een slaapzak buiten gezeten, hi-la-risch. Met deze groep hebben wij ook een geweldig spel wat wij heel vaak spelen, genaamd ‘aanvallend regenwormen’. Wil je dit een keer spelen? Ik heb waarschijnlijk wel weer een kleine versie van regenwormen mee en kunnen we dit onder het genot van een biertje spelen op de dinsdag.Aan het einde van de vakantie was het tijd voor onze overdrachtsborrel, oftewel het moment waar wij onofficieel het stokje overnamen. Ik ben helemaal bang gemaakt door het 39ste met dat er gigantisch veel drank en vieze shotjes zouden zijn. Het was een geslaagde avond, alleen moet ik wel zeggen dat wij het als 40 zwaarder voor onszelf gemaakt hebben dan dat wij allemaal dingen zijn aangesmeerd. Aan het einde van de avond ben ik helaas de hamer kwijt geraakt, die ik net een paar uur in handen had.Na deze tijd was het ook alweer tijd voor het introductieweekend. Oh, wat had ik hier een moeilijke rol. Als voorzitter van de IntroCie en als voorzitter van de vereniging. Het weekend was super leuk en geslaagd. Wat mij vooral is bijgebleven is dat heel veel mensen met mij een bak wilden trekken.Een paar weken later was het alweer tijd voor onze verneukdag. Sommige van ons waren bang en sommige hadden er heel veel zin in en ik zat daar tussenin. Er zijn veel rare, vieze en leuke dingen gedaan. Maar hierbij was het belangrijkste: een team, een taak!Hierna kwam het besturendiner en openingsfeest van de LustrumCie. Als eerste was het besturen diner in Humphrey’s erg gezellig. Ik heb met oud-besturen uit 2000 gepraat en met leden van verdiensten. Op dit diner heb ik ook nog geprobeerd iemand te vinden die mijn ouders heeft gekend binnen Van Slag. Mijn beide ouders hebben namelijk bij Van Slag gezeten, dus ja ik ben een Van Slag baby :). Het is helaas niet gelukt om iemand te vinden, mission failed.Na het besturendiner was het tijd voor een feest in de Wo. Hier is veel gedanst, maar ook veel op elkaar geverfd met vingerverf. Jeetje, ik kon deze verf de dag erna nog overal vinden op mijn lichaam en kleding…Na de eerste speelronde was het ook alweer tijd voor de eerste ToCo activiteit. Hier konden we onze volleybal skills laten zien van jong tot oud. Het was heel grappig om te zien hoe iedereen op die neptelefoontjes zat om alle ringen op een haakje te krijgen. Als je de andere kant op keek zag je hoe een aantal knieën vermorzeld werden doordat iedereen op zijn knieën moest zitten.Wij stonden daarna weer in Pangea op de Najaars-ALV. Hier hebben wij ons beleidsplan en begroting gepresenteerd voor de vereniging en iedereen leek erg positief over onze plannen. Dus nu kunnen wij daar lekker mee aan de slag. Na ingeslagen te worden kreeg ik de hamer weer in handen, jipieee. Maar niet voor lang…. Aan het einde van de ALV was ik deze alweer kwijt door oud besturen. Heel jammer dat ik deze hamer nog nul keer mee naar huis heb kunnen nemen. Naja, eigenlijk ook wel fijn, is dat een zorg minder waar ik op hoef te letten.Hierna was de cocktailworkshop van de IntroCie waar ik helaas niet bij kon zijn doordat ik ziek was, maar wel heb ik heel veel wilde en leuke verhalen gehoord. Daarna was het AcCie pooltoernooi bij het Hart. Gezellig maar niet al te best weer allemaal balletjes geketst in verschillende landen. Bij de ene tafel aan het smokkelen met een half blinde bril op en bij een andere tafel met een baguette vast. Naast deze leuke activiteit was het ook weer tijd voor het boulderen van de LustrumCie. Iedereens interne aapje kwam hier naar buiten. Sommige deden het wat soepeler en sommige deden het volledig uit kracht. Maar iedereen heeft het wel gedaan en geprobeerd! Deze avond hebben we afgesloten met een ouderwetse pubquiz. Wat is het toch heerlijk om met 3 huidige bestuurders en 2 oud bestuurders in een team te zitten. Maar stiekem hadden we echt niet zo veel goed over de vereniging hoor.Oke sorry, dit is alweer een beetje lang. Normaal ben ik niet zo lang van stof, maar ik wilde alles vertellen en delen over deze leuke periode die ik door deze vereniging heb mogen meemaken.Heel veel liefs,Kees