Vanuit het bestuur #35.5
Lieve Van Slaggers,
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen; ik mis Van Slag. Ik mis de dinsdagavonden, ik mis de activiteiten, ik mis de trainingen. Ik mis het allemaal, van het prachtige volleybal in de A, tot het enthousiasme en de pure strijdlust in de H. Van een biertje te veel op de dinsdagavond, tot samen brak strijden op de training een dag later. Van chaotische weekendjes weg tot maatschappelijk verantwoorde benefiettoernooien. Maar bovenal mis ik jullie stiekem het allermeest.
Ik weet dat het niet de vrolijkste noot is om mee te beginnen, maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat dit niet het overheersende sentiment van de laatste maanden is geweest. De samenleving staat stil, en helaas heeft Van Slag zich niet aan de malaise kunnen onttrekken. Toch kan ik een kleine glimlach niet onderdrukken als ik terugdenk aan de corona-vrije maanden waar we van hebben mogen genieten. Vrijwel exact een jaar geleden werden wij gebeld met de heugelijke mededeling dat wij het 35e bestuur van Van Slag mochten gaan vormen. Een enorme eer en een mooie uitdaging, met het samenvallen van een lustrumjaar én de uitbreiding van de vereniging. Dat niet alles in zo’n jaar altijd vlekkeloos kan verlopen bleek al op de eerste avond dat wij elkaar als bestuur spraken. Er was nog zo gezegd ‘hou nog even geheim dat jullie gekozen zijn’. Helaas werden wij binnen een half uur al gespot door een Van Slagger (thanks Dorien). Het was voor ons de start van een prachtig jaar. Een jaar waarin we een lustrum mochten vieren met alle bijbehorende activiteiten, een jaar waarin er nog meer mensen op de dinsdagavond van het volleybal en de sfeer konden genieten, een jaar waarin de trainingen zo mogelijk nog populairder waren dan het jaar ervoor. Een jaar dat eigenlijk voorbij vloog, totdat het met piepende remmen tot stilstand kwam.
Het voelt gek om, na een gevoelsmatig incompleet bestuursjaar, al aan de vooravond te staan van de overdracht. Enkele dagen geleden hebben wij het 36e kandidaatsbestuur aan jullie mogen voorstellen, en we hebben er alle vertrouwen in dat deze 6 toppers er een fantastisch jaar van gaan maken! (Suczessendertig!)
Toch ligt er mogelijk nog wat in het verschiet. De maatregelen zijn aan het versoepelen, het weer wordt met de week beter, en de buitensport mag langzaam maar zeker weer starten. Het wijst voor ons naar een prachtige kans om het jaar hoopvol en positief af te sluiten: Beachvolleyballen! Achter de schermen wordt er het nodige geregeld om ervoor te zorgen dat we tijdens de komende maanden nog een beetje kunnen sporten. Hoewel mijn conditie weg is, en ik mijn balgevoel vermoedelijk ergens in maart heb laten liggen, kan ik niet wachten om weer het veld/zand op te stappen, en jullie weer te zien.
Blijf allemaal gezond, en tot de volgende!
Liefs, Willem
