Nieuws

Vanuit het bestuur #35.4

Lieve Van Slaggers,

We zijn alweer over de helft van het seizoen 2019-2020. Jeetje, wat vliegt de tijd voorbij. De D.A.V. avonden met zomerse temperaturen lijken nog maar een paar maanden geleden. Terwijl dat ondertussen al meer dan een half jaar geleden is! Dat de tijd snel gaat, is eigenlijk alleen maar een goed teken, want dat gebeurt als je het leuk hebt! Toch toont dat we deze maand al gaan starten met de zoektocht naar onze opvolgers,  wel weer aan dat ook dit bestuursjaar niet oneindig is. Dat is jammer, maar ik  heb er ook zin in om te zien welke leden zich net zo enthousiast  willen inzetten voor de vereniging als wij dit jaar doen!.

Want wat is het leuk om bestuur te zijn van deze geweldige vereniging. Op maandagavonden zitten we met het bestuur samen om allerlei zaken te bespreken die gaan over verbetering en bestendiging   binnen de vereniging. Dit klinkt misschien heel serieus, maar onze grappenmaker Suus weet het altijd wel weer luchtig te houden en na de vergadering sluiten we vaak nog af met een biertje en een kaartspel. Op dinsdagavonden kan ik echt genieten van de spannende wedstrijden en het enthousiasme van alle teams die te herkennen zijn aan de vele diverse teamshirts. En op de andere dagen van de week zijn er natuurlijk nog verschillende (bestuursgerelateerde) activiteiten.

Zo hebben we de afgelopen weken weer een paar constitutieborrels (cobo’s) gehad en moeten we de komende weken wat tegenprestaties leveren van onze eigen cobo. Want ook al was onze cobo heel erg gezellig (weet je nog, Eli?); er zijn toch wel wat producten (waaronder ikzelf) langs de bewaking naar buiten geloodst. Maar als die tegenprestaties het koken van een uitgebreid diner voor het 34^e bestuur en een potje basketballen met USBF zijn, is dat alleen maar leuk. Verder zijn we de afgelopen maand ook nog met bijna 60 Van Slaggers naar Frankfurt gelift. Zo’n dag is eigenlijk een emotionele rollercoaster: om half 9 ’s ochtends sta je in de vrieskou, met nog 4 andere duo’s, 1,5 uur lang op dezelfde plek en vraag je jezelf af “Waarom deed ik dit ook alweer?”  Het andere moment ben je net uit de ene lift gestapt, houd je het bordje met ‘Frankfurt’ omhoog voor de eerste de beste auto (met superveel beenruimte!!) en zegt de chauffeur: “Stap maar in! Ik rij erlangs.” Verder was er aan het begin van deze maand ook nog een oerhollandse SjaarsCie activiteit (waar je als bestuur ook aanwezig mag zijn; nog één van de voordelen van bestuur zijn). Het was een geslaagde avond en precies hoe een SjaarsCie activiteit bedoeld is: (nieuwe) mensen beter leren kennen. Zo kom je er bij 30 seconds bijvoorbeeld achter dat je veel beter op een eerstejaars bent ingespeeld dan op je beste vrienden van thuis. Ook  mijn lenigheid heb ik hier beter leren kennen. Bij twister heb ik me namelijk in allerlei bochten gewrongen, waarvan ik eerst dacht dat het niet zou lukken. Alles voor de winst natuurlijk en uiteindelijk ging ons team ‘Edammer’ met de overheerlijke stroopwafels naar huis.

Om naast deze bestuurstaken ook nog 28 uur per week te werken, is soms wat hectisch. Gelukkig krijg ik van beide  ook veel energie. Ik werk met veel plezier bij het UMCU en veel bestuurstaken zie ik juist als ontspanning.

Nu met de coronamaatregelen van het kabinet is het voor ons als bestuur wat rustiger. Zo kunnen we jammer genoeg 3 dinsdagavonden niet volleyballen (hopelijk blijft het daar bij) en is het benefiettoernooi waar de LustrumCie zo hard aan gewerkt heeft afgelast. Dit zijn natuurlijk de mindere momenten in je bestuursjaar, maar we zijn hard aan het nadenken hoe we het verenigingsleven na de einddatum van de maatregelen weer zo snel en goed mogelijk kunnen oppakken.

De eerste helft van het seizoen was voor mij eigenlijk al heel erg geslaagd, maar natuurlijk zal de kers op de taart van dit bestuursjaar zijn om op de laatste ALV te kunnen vertellen dat de Van GrasCie eindelijk verlies heeft gedraaid!

Ik hoop dat jullie net zo genieten van dit jaar als ik en hoop jullie op de vele dinsdagavonden en activiteiten, die natuurlijk na de coronacrisis nog gaan komen, te zien! Zodat we het tweede halfjaar naar een nog hoger level kunnen tillen (net zoals we Eli op de foto naar een hoger level tillen)!

Groetjes, Mart